برنامه روز دوشنبه4 آوريل 2016 برابر با 16 فروردين ماه 1395
برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.
نگرانی عفو بین الملل در مورد وضعیت حسین رونقی
– سازمان عفو بین الملل در قالب بیانیه ای نسبت به وضعیت حسین رونقی ملکی وبلاگنویس زندانی شدیدا ابراز نگرانی کرده و خواستار اقدام فوری و آزادی وی شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در روز ۱ آوریل سازمان عفو بین الملل ضمن اعلام اینکه حسین رونقی ملکی از ۲۶ ماه مارس در اعتصاب غذاست و به وضعیتش رسیدگی نمی شود شدیدا اعتراض کرد و خواستار اقدام فوری شد.
در قسمتی از این بیانیه آمده است: “وبلاگنویس ایرانی حسین رونقی ملکی زندانی عقیدتی از ۲۶ مارس در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی مسئولین به وضعیتش در اعتصاب غذاست. وضعیت سلامت وی رو به وخامت می رود و پزشکان خواستار مداوای وی خارج از زندان هستند چراکه تجهیزات پزشکی درون زندان کافی نیست.”
در این بیانیه از مسئولین جمهوری اسلامی خواسته شده است تا نسبت به آزادی و درمان حسین رونقی ملکی سریعا اقدام نمایند.
یکی از نزدیکان وی پیشتر به هرانا گفته بود: “حسین از قبل از عید بدون هیچ درمان و دارو و اعزامی در زندان مریض احوال مانده است، برای آزادی یا مرخصی نوروزیاش هم هیچ اقدامی انجام نشده و به خانواده اش هم هیچ جوابی نمی دهند. حسین به صورت غیرقانونی در زندان است، حکم حسین در آن زمان متوقف شده بود و هم از طرف پزشکی قانونی عدم تحمل کیفر گرفته بود، و هم عفو گرفته بود و همچنین آزادی مشروط بر اساس مواد ۵۰۴ و ۲۹۷ داشت اما هیچیک از آنها اجرا نشد. این درحالی است که مسئولین زندان اوین نیز حسین را با تهدید و توهین، اذیت می کنند.”
وی در مورد وضعیت بیماری های حسین رونقی در ادامه گفت: “برای مشکل کمر و مهرههایش باید تحت درمان و آزمایش امآرآی قرار بگیرد، برای غلظت خونش هم باید تحت آزمایش و درمان قرار بگیرد، یکی از کلیه هایش را که در زندان از دست داد و آن یکی هم که کار دو کلیه را انجام می دهد، عفونت کرده و ورم دارد و با این روند تنها کلیه اش هم از دست می رود. با وجود اینکه تمامی مدارک به دادستانی ارائه شده است، اما هیچ اقدامی تاکنون صورت نگرفته است.”
لازم به ذکر است، این زندانی عقیدتی و بیمار زندان اوین روز چهارشنبه ۱۹ اسفند به خاطر مشکل مهره ها و کمر، به مطب متخصص ارتوپد برده و بعد از معاینه به زندان انتقال داده شده بود.
«آنژین قلبی، مشکل کلیه، ورم صورت، خونریزی معده، غلظت خون، عفونت چشم، مشکل ریوی و تنفسی» از جمله مشکلات دیگری است که خانواده رونقی بر اساس آن درخواست صدور گواهی عدم امکان تحمل کیفر کردهاند.
پدر حسین رونقی ملکی پیشتر به گزارشگر هرانا گفته بود: “پسر من به دلیل بیماری ها و مشکلات جسمی فراوان و به دلیل کمبود امکانات پزشکی نباید در زندان بماند.”
حسین رونقی ملکی فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس، درتاریخ بیست و دوم آذر ماه ۱۳۸۸ بازداشت شد.
شعبهی ۲۶ دادگاه انقلاب پس از گذشت ۱۰ ماه از بازداشت در بند دو-الف اوین، در تاریخ سیزدهم مهر ماه ۱۳۸۹ او را به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد. اتهامات او در دادگاه «عضویت در شبکه ایران پروکسی، توهین به رهبری و توهین به رئیس جمهوری» عنوان شد.
این حکم در شعبهی ۵۴ دادگاه تجدید نظر تأیید شد و حسین رونقی پس از آن به بند ۳۵۰ اوین منتقل شد.
این زندانی هم اینک بر خلاف اصل تفکیک جرائم، بدون رسیدگی پزشکی و در شرایط نامناسب در بند هفت زندان اوین محبوس است.
یک زندانی محبوس در زندان رجایی شهر مورد حمله با ضربات چاقو قرار گرفت
«ایرج حاتمی» زندانی امنیتی محبوس در بند ۳ زندان رجایی شهرکرج روز جمعه ۱۳ فروردین ماه در راهروهای این بند از سوی چند تن از زندانیان سالن ۹ «زندانیان تبعیدی از بندهای دیگر که گاها جرایم خطرناک دارند»، از پشت سر مورد حمله چندیدن ضربه چاقو به صورت سطحی قرار گرفت.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، یک منبع کاملا آگاه در خصوص وضعیت این پرسنل سابق وزارت دفاع و زندانی امنیتی به کمپین گفته” برخلاف تمام روزها روز جمعه برابر با ۱۳ فروردین ماه ۱۳۹۵ هواخوری زندانیان بندهای مختلف با یک دیگر مشترک بود و «ایرج حاتمی» از سوی چند تن از زندانیان سالن ۹ از پشت سر مورد حمله چندیدن ضربه چاقو به صورت سطحی قرار گرفت.
در حال حاضر مسوولین زندان تاکنون هیچگونه رسیدگی به این موضوع نکرده اند.
«ایرج حاتمی» پیش تر درروز یکشنبه ۲۳ اسفند ماه ۱۳۹۴ از بند ۴ سالن ۱۲ زندان رجایی شهرکرج به همراه «فرید آزموده» و «بهزاد ترحمی» دو زندانی امنیتی دیگر در اعتراض به انتقال ناگهانی به بند های عمومی منتقل و دست به اعتصاب غذا زده و خواستار بازگشت به سالن ۱۲ بر اساس اصل تفکیک جرایم شدند.
ایرج حاتمی به اتهام ارتباط با دولت بیگانه بازداشت و به ده زندان محکوم شده است.
برنامه روز يکشنبه 3 ماه آوريل 2016 برابر با 15 فروردين ماه 1395
گفتگو با آسو رستمی فعال حقوق کودک ، زندانی سياسی سابق + رضا اميری
پخش مرد حصيری کاری از همنشين بهار.
برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.
محمد رضا عالیپیام: بند دو زندان رجاییشهر
محمد رضا عالیپیام، شاعر طنزپرداز ایرانی چند روز پیش از نوروز، چهارشنبه ۲۶ اسفند از زندان رجایی شهر (گوهردشت) آزاد شد. او که با تخلص «هالو» اشعارش را منتشر میکند، به علت سرودن اشعار انتقادی در قالب طنز، محاکمه و به ۱۵ ماه حبس محکوم شده بود.
عالیپیام به اتهام «تبلیغ علیه نظام، توهین به مقدسات، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی، رهبری، ریاست جمهوری و مسئولان نظام» به زندان انداخته بودند.
این شاعر شیرینسخن چهارشنبه ۱۱ فروردین یکی دیگر از اشعاری را که در زندان سروده، منتشر کرد. غزلی در وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن، در گفتوگو با حافظ درباره وضع گروهی از زندانیان در بند دو زندان رجاییشهر (گوهردشت).
میخوانیم:
الا یا ایها الساقی ادرکاسن و ناولها
که طنز آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها
به زندان رجایی شهر، بند دو، بفرما چای
میان دستهی اشرار و معتادان و قاتلها
حشیش و شیشه و چرس و کرک ما بین معتادان
از آن سوی دگر تیزی و چاقو و قمه مابین جاهلها
به زیر پله، پشت در، به خودکامی و بدنامی
ملاقات و بده بستان مایلها و فاعلها
دمادم جنگ و دعوا بین قوم خال کوبیده
سر بیست و یک و بیست و دو ساله بچه خوشگلها
من و امثال ماها را چه امن و عیش چون هر دم
خطر میبارد از دیوار و در از این اراذلها
شب تاریک و تنهایی و دیواری چنین حایل
کجا دانند آن آسوده خوابیده به منزلها
لب خود را ببند از شعر اگر قاضی چنین فرمود
که قاضی بیخبر باشد ز راه و رسم عاقلها
من و یک دفتر و خودکار بین این همه لوطی
منم چون قطعهای ناجور بین تکه پازلها
خودم این جا اسیر عدهای اوباش و لایعقل
دلم در انجمنها و شب شعر است و محفلها
مرنج از وحشت و تنهایی زندان خود هالو
که بدخواه تو وا مانده است از شعر تو در گلها
عثمان مصطفی پور فعال سیاسی کُرد٬ پس از محکومیت ۲۵سال زندان ٬ به ۱۰سال دیگر حبس محکوم شد.
با گذشت نزدیک به ۲۵ سال٬ از محکومیت زندانی سیاسی کُرد عثمان مصطفی پور می گذرد وی در تمام دوران زندان٬ در زندانهای ایران، تا کنون از تسهیلات مرخصی محروم بوده است.
عثمان مصطفیپور در سال ۱۳۷۰ به اتهام همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف نظام در یکی از مناطق مرزی کردستان بازداشت و پس از چندین مرحله محاکمه در دادگاه انقلاب٬ سرانجام به تحمل ۲۵ سال حبس تعزیری محکوم شد، اما در طول تمام این سالها تلاشهای وی و خانواده اش نسبت به وضعیت پرونده اش در اخذ آزادی مشروط و یا اخذ مرخصی بینتیجه مانده است.
این فعال سیاسی کُرد٬ در طول دوران زندانش، مادر، برادر، خواهر و خواهر زادهاش را هم از دست داده، اما هیچگاه مسؤولین قضایی و اطلاعات، به وی اجازه شرکت در مراسم ختم عزیزانش را ندادند آقای مصطفی پور هم اکنون در زندان مرکزی ارومیه محبوس می باشد.
ایا ۲۵سال زندان کافی نیست؟




Reza Amiri
