رادیو پارس  ـ کانون صنفی معلمان ایران “تهران” در بیانیه ای اعتراض خود را نسبت به بازداشت دبیر کل این تشکل اعلام کرد، متن کامل بیانیه را در ادامه مشاهده نمائید.

به نام خداوند جان و خرد

بیانیه ی کانون صنفی معلمان ایران(تهران) در اعتراض به بازداشت دبیرکل تشکل

چون کوه نشستم من با تاب و تب پنهان

صد زلزله برخیزد آن گاه که برخیزم

هنوز بیش از یک ماه از اجرای حکم علی اکبر باغانی نگذشته که این بار دبیرکل کانون صنفی معلمان به بهانه ی ممنوع الخروج بودن احضار و در شرایطی پرابهام بازداشت می گردد. تا همگان بدانند قرار بر آن است که در بر همان پاشنه ی پیشین بچرخد و سیاست و حکومت داری چیزی نیست جز اعمال زور و عدالت همان ظلم بالسویه است.

برای بداقی پرونده ی جدید تشکیل می شود؛ باقری مظلومانه کیفر جرم مرتکب نشده را تا آخرین لحظه باید تحمل کند، حکم هاشمی و باغانی برای عبرت دیگران اجرایی می شود و عبدی با فرض خاموش نمودن آتش زیر خاکستر جنبش معلمان به محاق می رود و دیگرانی شاید.

به رسم معلمی برای آنان که هنوز در پشت چشم بند تئوری توطئه به خواب رفته یا خود را به خواب زده اند، تکرار می کنیم حرکت پویای معلمان ریشه در تبعیض های ناروای تحمیل شده بر آنان دارد و ناشی از بی توجهی تمامی ارکان حکومت نسبت به جایگاه موثر آموزش و پرورش در پرورش نسل آینده ی کشور است. علیه اجرای نادرست قانون مدیریت خدمات کشوری است؛ اعتراض به ادامه ی برخورد امنیتی با تشکل‌های صنفی حامی حقوق معلمان است.

گویا فراموش شده که آموزش و پرورش فصل مشترک حاکمیت با جامعه است و معلمان جدای از حق انسانی و قانونی خود، به لحاظ فرهنگی سازندگان نسل آینده ی کشورند و به لحاظ اجتماعی بیشترین اتصال را با خانواده های ایرانی دارند و هرگونه نارضایتی و ناکارآمدی آنان بی واسطه به جامعه منتقل شده و بیش از هرچیز اهداف بلند مدت فرهنگی حکومت در آموزش و پرورش را تحقق ناپذیر می سازد. گویا کسانی چنان مجذوب روایت خودساخته از انقلاب ۵۷ و تاثیر گذاری یک قشر خاص در پیروزی انقلاب شده اند که به یاد نمی آورند معلمان از تاثیر گذارترین قشرهای جامعه در پیروزی انقلاب بودند، به ویژه هنگامی که همراه دانش آموزان شان به اعتراضات عمومی پیوستند.

عبدی، باغانی، بداقی، باقری و هاشمی و هر فرد دیگری که در بستر تشکل های صنفی رسمی و قانون مدار رشد نموده و درخشیده اند و درخشش شان چشمان خو گرفته با تاریکی کسانی را آزرده است؛ تنها قطره هایی از رود روان معلمان کشورند که آرامش نسبی کنونی آن ناشی از عمیق بودن آن است، همچنان که رود راه خود را می یابد و می رود پویش معلمان نیز راه خود را باز خواهد نمود، حضور این عزیزان عقلانیت و بردباری جنبش را پایدارتر خواهد نمود.

عبدی را آزاد کنید پیش از آن که بیش از این دیر شود

      رادیو پارس   ـ آقای یزدی گفت که در صورت مشاهده روزه خواری باید با زبان از منکر نهی شود و اگر جلوگیری عملی بخواهد، این وظیفه نظام است یعنی وظیفه نیروی انتظامی و قدرت حاکم است که برخورد فیزیکی کند، البته با رعایت مراتب و درجات آن.

رادیو پارس     به نقل از  برنامه “گفت” صدا و سیما، رئیس مجلس خبرگان رهبری ادعا کرد: “امر به معروف و نهی از منکر فرهنگ سازی نمی خواهد و  وظیفه هر مسلمانی است”.

وی گفت: “خدای نکرده اگر در روزهای ماه مبارک رمضان برخلاف قواعد شرعی و حتی حکم انتظامی روزه‌خواری انجام شود باید زبانی به وی گفته شود که این کار درستی نیست و چرا در نظر عامه مردم روزه‌خواری می کند”.

آقای یزدی گفت: “چنانچه فردی مریض یا مسافر است باید به گوشه کناری برود و روزه‌خواری کند”.

آقای یزدی اظهار کرد: “خوشبختانه قانونی اخیرا در مجلس تصویب شد که پس از یکی دو بار رفت و آمد به شورای نگهبان ایرادات آن برطرف و تأیید شد و رئیس مجلس آن را به رئیس جمهور ابلاغ کرد و البته رئیس جمهور از نظر اجرا، مشکلاتی به نظرشان رسید که نامه ای خدمت رهبری نوشتند و رهبر نیز آن را به هیئت حل اختلاف که ریاست آن را آقای هاشمی شاهرودی برعهده دارد ارجاع دادند که در آن هیئت بررسی و نتیجه آن اعلام می شود”.

  رادیو پارس     – زندانی سیاسی علیرضا رسولی پس از بیست روز انفرادی به بند عمومی زندان مهاباد بازگشت.

رادیو پارس  ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، علیرضا رسولی که پس از بی توجهی مسئولین زندان به اعتصاب غذای وی و وخامت حال جسمی، به توصیه و درخواست جمعی دوستانش اعتصاب غذای خود را شکسته است، دیروز دوشنبه هشتم تیرماه از انفرادی های زندان مهاباد به بند عمومی بازگشت.

علیرضا رسولی که پس از پیشرفت بیماری، در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی و ممانعت از اعزام به بیمارستانی خارج از زندان، دست به اعتصاب غذا زده بود، ظهر سه شنبه نوزدهم خرداد ماه در یازدهمین روز اعتصاب غذا، پس از احضار به دفتر رئیس زندان و بازجویی سه ساعته توسط عوامل اداره اطلاعات شهر مهاباد، به سلول های انفرادی زندان مهاباد انتقال یافت.

یکی از منابع هرانا و از نزدیکان این زندانی سیاسی، پیشتر درباره شرایط جسمی علیرضا رسولی به گزارشگر هرانا گفته بود: “علیرضا از بیماری جدی و ناشناخته تحلیل بافت های استخوانی رنج می برد که در حال سرایت به بخش های مختلف بدن وی است، پزشک زندان ارومیه بعد از دیدن عکس ام آر آی صراحتا گفت که از اینکه وی هنوز روی پاهایش راه می رود تعجب می کند و به عنوان کسی که از نزدیک با وی زندگی کرده ام می توانم بگویم علیرضا را فقط روحیه سرپا زنده نگه داشته است.”

درخواست های مکرر وی و خانواده اش، از مسئولین زندان برای اعزام به مرخصی درمانی و مداوا، تاکنون بی نتیجه مانده است و این در حالی است که بیماری وی مرتب در حال گسترش به سایر بخش های بدن وی است.

مسئولین زندان مهاباد،ضمن عدم موافقت با خواسته های وی، از پذیرش و تحویل وسایل مجاز نظیر پتو و کفش طبی که توسط خانواده برای این زندانی تهیه شده بود خودداری کردند و ریاست زندان تحویل این وسایل را، صراحتا منوط به پایان اعتصاب غذای این زندانی سیاسی کرده است.

به گفته منابع هرانا، این زندانی سیاسی، با مشکلات جسمى کاملا جدى از قبیل عفونت ریه، مشکلات زانو و نوعى بیمارى تحلیل بافت هاى استخوانى روبرو است که در حال پیشرفت است و تحلیل بافت هاى استخوانى در حال سرایت به سایر بخش هاى بدن وى است، با این وجود و با گذشت بیش از دو سال ونیم از حبس ، مسئولین زندان تا کنون از اعطاى مرخصى استعلاجى به وى و یا اعزام به بیمارستان خوددارى کرده اند.

علیرضا رسولى در دوازده مرداد ١٣٩١ درپى شرکت در تجمعات مسالمت آمیز مختلف بازداشت و به اداره اطلاعات مهاباد و سپس زندان مهاباد منتقل شد، وى در شعبه یک دادگاه انقلاب به اتهام تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت ملى از طریق اجتماع و تبانى و هوادارى و عضویت در گروه پژاک محاکمه شد، وى از اتهام عضویت در گروه پژاک تبرئه شد و برای سایر اتهامات جمعا به سه سال و نیم حبس تعزیرى محکوم شد که در دادگاه تجدید نظر نیز عینا تأیید شد.

این زندانى سیاسى با قطعى شدن حکم در هفدهم اسفند ٩٢ به زندان ارومیه تبعید شد و در فروردین ماه ٩٣ مجددا به زندان مهاباد منتقل شد