کمال شریفی، فعال سیاسی تبعیدی در زندان میناب در شرایطی دهمین سال حبس در تبعید خود را می‌گذراند که از مرخصی محروم بوده و در تمام این سال‌ها تنها یک بار امکان ملاقات با مادر خود را داشته. این زندانی سیاسی هم اکنون مشکلات جسمی دارد از جمله دچار اختلال حرکتی است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، کمال شریفی، فعال سیاسی متولد مهرماه ۱۳۵۱ در شرایطی در زندان میناب (استان هرمزگان) دوران حبس ۳۰ سال در تبعید خود را می‌گذراند که در تمام این سال‌ها از مرخصی محروم بوده و تنها یک بار پس از یک اعتصاب غذای طولانی مدت موفق به ملاقات با مادر خود شده است.
یک منبع نزدیک به این زندانی در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: “کمال شریفی در ده سال گذشته که در زندان میناب به سر می‌برد به دلیل دوری مسافت تنها یک بار امکان ملاقات با مادر خود را پیدا کرده و علی‌رغم پیگیری خانواده و خودش تا کنون امکان مرخصی و یا ملاقات دیگری با خانواده را نداشته است.”
این منبع مطلع افزود: “در تمام این سال‌ها با وجود نامه‌نگاری‌های متعدد از طرف خانواده آقای شریفی و خود ایشان با نماینده آقای خامنه‌ای و رئیس‌جمهور وقت آقای احمدی‌نژاد، هیچ پاسخی گرفته نشده و ایشان در دهمین سال حبس از ملاقات با خانواده و مرخصی محروم هستند.”
این منبع نزدیک به خانواده شریفی ادامه داد “کمال در زمان بازجویی مورد شکنجه‌های جسمی قرار گرفته و از درد شدید پاهایش رنج می‌برد. تاندون‌های پاهایش مشکل پیدا کرده‌اند؛ به طوری که فقط قادر است قدم بزند و توانایی دویدن و انجام ورزش‌های صبحگاهی زندان را ندارد. به دلیل عدم درمان، این مشکل روز به روز بدتر می‌شود ولی کماکان مسئولین زندان در مورد اعزام وی به بیرون از زندان برای تشخیص و درمان این اختلال حرکتی اقدامی نمی‌کنند.”
لازم به یادآوری است کمال شریفی در سال ۸۷ در شهر سقز بازداشت شد و به اتهام “محاربه از طریق همکاری با یکی از احزاب اپوزسیون کردستان” توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب سقز به ریاست قاضی شایق به ۳۰ سال زندان محکوم شد.
وی در سال ۸۷ در اعتراض به شرایط نگهداری اش در زندان میناب و عدم برخورداری از حق ملاقات دست به اعتصاب غذای طولانی مدتی زد؛ پس از این اعتصاب غذا کمال شریفی به مشکلات گوارشی معده و روده دچار شد و بهداری زندان نیز هیچ‌گونه اقدامی برای درمان وی صورت نداد.
کمال شریفی که در زندان میناب و در میان زندانیان عادی و جرایم مواد مخدر به سر می‌برد، در سالهای ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹ چندین بار به اتهام هواداری و همکاری با یکی از احزاب اپوزیسیون کردستان نیز دستگیر و سرانجام در دادگاه انقلاب شهر سقز به یکسال حبس و تحمل ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده است.