زندان تهران بزرگ؛ ۲۳ زندانی در هراس از اجرای حکم قطع دست

۲۳ زندانی متهم به سرقت در زندان تهران بزرگ (فشافویه) در هراس از اجرای حکم قطع دست بسر می‌برند. حکم یکی از این زندانیان قرار است طی روزهای آتی اجرا شود. حکم قطع دست از جمله مواردی است که نافی اصل کرامت انسانی بوده و کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی صراحتاً استفاده از مجازات‌های غیر‌انسانی و موهن را ممنوع کرده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۲۳ زندانی محبوس در زندان تهران بزرگ در انتظار اجرای حکم قطع دست به سر می‌برند.

علیرضا خان بلوچی، فرزند مسعود و متولد سال ۱۳۵۳ یکی از این محکومین است که می گوید “با ارسال حکم به اجرای احکام، قرار است حکم قطع دست وی طی روزهای آینده به اجرا دربیاید”.

این شهروند از هفت سال پیش به اتهام سرقت بازداشت شده است. اجرای قریب‌الوقوع حکم قطع دست این زندانی در حالی است که وی مال مسروقه را پرداخت کرده است.

هویت سه تن دیگر از این متهمان “عزیزالله تاجیک، شهروند افغانستانی، محمد کتابی و محمد فیوزلردی” توسط هرانا احراز شده است.

علاوه بر این متهمان در حال حاضر ۱۹ تن دیگر از زندانیان محبوس در زندان تهران بزرگ که نخواسته‌اند هویت آنها افشا شود در مراحل مختلفی از بدوی تا تجدیدنظر به قطع دست محکوم شده اند.

محکومیت این افراد به قطع دست در حالی است که بررسی ها نشان می دهد این متهمان به خاطر سرقت‌های خرد که عمدتا مبالغی بین ۵ تا ۱۰ میلیون تومان را شامل می شود در زندان به سر می برند.

حکم قطع دست از جمله مواردی است که نافی اصل کرامت انسانی است. کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی صراحتا استفاده از مجازات‌های غیر‌انسانی و موهن را ممنوع کرده است.

FacebookTwittergoogle_plus

دومین جلسه دادگاه تجدید نظر لیلا حسین زاده برگزار شد

دومین جلسه دادگاه تجدید نظر لیلا حسین زاده دبیر شورای صنفی مرکزی دانشجویان دانشگاه تهران و از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری دی‌ماه در تهران صبح روز جاری برگزار شد. جلسه اول دادگاه تجدید نظر مهرماه سال ۹۷ برگزار شده بود. لیلا حسین زاده پیش‌تر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۶ سال حبس تعزیری و ۲ سال ممنوع‌الخروجی محکوم شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۹۸، دومین جلسه دادگاه تجدی نظر لیلا حسین زاده، دبیر شورای صنفی مرکزی دانشجویان دانشگاه تهران در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر این استان برگزار شد.

لیلا حسین‌زاده از دانشجویان دانشگاه تهران است که در زمینه‌ مطالبات صنفی دانشجویان فعالیت دارد. وی به همراه تعداد دیگری از دانشجویان در جریان اعتراضات دی‌ماه ۹۶ بازداشت شده بود.

این فعال دانشجویی پیش‌تر در تاریخ ۱۶ اسفند‌ماه ۱۳۹۶، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده به تحمل ۶ سال حبس تعزیری و ۲ سال “ممنوعیت خروج از کشور” محکوم شد.

گفتنی است اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اعتراض لیلا حسین‌زاده دبیر شورای صنفی مرکزی دانشجویان دانشگاه تهران در تاریخ ۳۰ مهر‌ماه ۱۳۹۷ و در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران برگزار شده بود.

پدری به اتهام تجاوز به سه دخترش دستگیر شد

مردی به خاطر تجاوز جنسی به سه دخترش در پیشوای ورامین دستگیر شد. در پی ادعای زن خانواده، همسر و پدر فرزندانش دستگیر شد و پرونده این موضوع در شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک استان در حال رسیدگی است.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از روزنامه خراسان، یک زن با مراجعه به بهزیستی بخش پیشوای شهرستان ورامین ادعا کرد که شوهر ۵۴ ساله‌ام به سه دخترم تجاوز کرده و دیگر نمی توانم سکوت کنم و می خواهم کاری کنم تا شوهرم دست از سر دخترانم که کوچک‌ترین آن ها ۱۵ ساله است، بردارد.

طبق این گزارش، براساس ادعای زن مراجعه کننده، پرونده ای در دادگاه کیفری یک استان تهران تشکیل شد و در گام نخست دختر ۱۵ ساله  این مرد که وی نیز تبعه یک کشور خارجی است  هدف تحقیق قرار گرفت.

طی انجام تحقیقات در خصوص این پرونده، دختر ۱۵ ساله گفت: “یک روز در خانه خواب بودم که پدرم با در دست داشتن چاقو بالای سرم آمد و با تهدید مرا هدف تجاوز قرار داد”.

در ادامه بررسی ها و بازجویی ها، داماد این خانواده نیز این اتفاق ها را تایید کرد: “بعد از ازدواج با همسرم، او با گریه راز پنهانی‌اش را فاش کرد و گفت که پدرش او را بارها هدف نیت شیطانی‌اش قرار داده است”.

گفته شده است این مرد، با شکایت دختر ۱۵ ساله‌اش، سکوت دو دختر دیگر و با دستور مقام قضایی دستگیر شد و ابتدا خود را در ماجرای تجاوز به دخترانش بی گناه دانست.

همچنین در این گزارش ادعا شده، در حالی که  این مرد  به اتهام تجاوز به سه دخترش دستگیر شده، به دستور قاضی شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک استان تهران برای تایید سلامت روحی و روانی‌اش در اختیار کارشناسان پزشکی قانونی قرار گرفته است.

معترض پلاکارد بدست مقابل دادسرای اوین بازداشت شد / تصویر

روز گذشته معترض ناشناسی با بدست گرفتن پلاکاردی با مضمون حمایت از حقوق بشر و آزادی زندانیان عقیدتی مقابل دادسرای اوین توسط نیروهای حفاظت این نهاد بازداشت شد. از سرنوشت او پس از انتقال به ساختمان دادسرا اطلاعی در دست نیست.

به گزارش هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ظهر روز گذشته شهروندی با بدست گرفتن پلاکاردی با مضمون حمایت از حقوق بشر و درخواست آزادی زندانیان عقیدتی مقابل دادسرای واقع در زندان اوین دست به اعتراض زد.

بر روی پلاکارد این شهروند نوشته شده بود “خواستار رعایت حقوق بشر و آزادی زندانیان آزادیخواه، کارگران، معلمان، فعالان مدنی و همه زندانیان عقیدتی که به ناحق در زندانند هستم”

ساعتی پس از آغاز این اعتراض نیروهای حفاظت زندان اوین فرد معترض را در معیت خود به درون ساختمان دادسرا منتقل کردند.

از هویت فرد معترض و سرنوشت او پس از انتقال به دادسرا کماکان اطلاعی به دست نیامده است.

تصویری از معترض مقابل دادسرا

 

FacebookTwittergoogle_plus

دو شهروند تبریزی با تودیع قرار آزاد شدند

دو شهروند تبریزی به نامهای یوسف سلحشور و داوود محمودی که چهارشنبه گذشته پس از اتمام جلسه دادرسی به علت عدم تامین مبلغ وثیقه درخواستی از سوی دادگاه بازداشت شده بودند، با تودیع قرار به صورت موقت تا پایان مراحل دادرسی آزاد شدند. این شهروندان بعد از بازداشت به زندان مرکزی تبریز منتقل شده بودند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸، یوسف سلحشور و داوود محمودی با تودیع قرار ۸۰ میلیون تومانی به صورت موقت تا پایان مراحل دادرسی از زندان مرکزی تبریز آزاد شدند.

یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: ” روز چهارشنبه (۱۸ اردیبهشت) وثیقه درخواستی سلحشور و  محمودی  از ۵۰ میلیون به ۸۰ میلیون افزایش داده شده بود که خانواده های آنها همان وقت نتوانستند این مبالغ را تامین کنند، بنابراین آنها بازداشت شدند و به زندان تبریز برده شدند. اما امروز این مبالغ تامین شد و بازپرسی آزادی موقت آنها را بلامانع دانست”.

روز چهارشنبه یک منبع نزدیک به این افراد به هرانا اطلاع داده بود که “در جریان این جلسه، قاضی پرونده یعنی آقای اصغر قنبری تحت فشار نیروهای امنیتی مبلغ وثیقه تعیین شده این دو شهروند را از ۵۰ میلیون تومان به ۸۰ میلیون تومان افزایش داد که به دلیل عدم تامین مبلغ وثیقه، این دو شهروند به زندان مرکزی تبریز منتقل شدند”.

اتهامات این دو شهروند “اخلال در نظم عمومی” و “درگیری با مامورین” عنوان شده است.

گفتنی است که در روز جمعه ۱۰ اسفندماه ۱۳۹۷، تعداد پرشماری از هواداران تیم تراکتورسازی تبریز پس از پایان بازی این تیم با سپاهان اصفهان و در حین خروج از ورزشگاه بازداشت شدند.

پیشتر هویت ۹ تن بازداشت شده مورد اشاره  “احسان اسماعیل دخت، مهدی حمزه‌ای، بابک صیامی، داوود محمودی، کریم کریمی، حمید باغی بیرق، بهرام آزاد، هادی عباسپور، رامین آرادگر” توسط هرانا احراز شده بود. در ادامه‌ی این بازداشت‌ها، در همان روز نیروهای امنیتی به محل کار یوسف سلحشور رفته و وی را بازداشت کردند.

گفته می‌شود این شهروندان در پی شعارهای هواداران تیم تراکتورسازی تبریز بازداشت شده‌اند. آنها در طی هفته های منتهی به بازداشت شعارهایی در حمایت از زندانیان سیاسی و به خصوص عباس لسانی سر داده بودند، بعضی از هواداران تیم تراکتورسازی تبریز همچنین به بهانه سفر نخست وزیر ارمنستان به ایران، شعارهایی در ورزشگاه در رابطه با “مناقشه قره باغ” سر دادند.

تفتیش و ضبط اسناد و مدارک دفتر نشریه ایران فردا توسط نیروهای امنیتی

صبح روز جاری، نیروهای امنیتی به همراه کیوان صمیمی، سردبیر مجله ایران فردا که از یازده روز پیش در بازداشت به سر می‌برد به محل این نشریه رفته و ضمن تفتیش محل بسیاری از اسناد و مدارک موجود از جمله هاردهای کامپیوتر را با خود بردند. کیوان صمیمی در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه به همراه تعداد دیگری از شرکت کنندگان در تجمع روز جهانی کارگر بازداشت شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از کلمه، امروز یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ماه ۹۸، یک عضو هیات تحریریه مجله ایران فردا گفته است که ماموران امنیتی به همراه کیوان صمیمی سردبیر این نشریه به دفتر مجله رفته و کلیه اسناد و مدارک موجود و هاردهای کامپیوترهای مجله را با خود برده‌اند.

کیوان صمیمی ۱۱ روز پیش در مراسم روز جهانی کارگر به همراه ده‌ها تن دیگر از شرکت کنندگان بازداشت شده است.

این عضو کانون نویسندگان ایران پیشتر نیز در سال ۸۸ بازداشت و پس از تحمل دوران محکومیت خود از زندان رجایی شهر آزاد شده بود.

لازم به ذکر است کیوان صمیمی، در دوره بازداشت قبلی، یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در منزل شخصی‌اش بازداشت شد و در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام زیر سوال بردن انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ و شرکت در تظاهرات اعتراضی و نوشتن مطالب انتقادی به شش سال حبس تعزیری محکوم شد. صمیمی آذرماه سال ۸۹ به همراه تعدادی دیگری از زندانیان سیاسی زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.

وی نهایتا از بابت این بازداشت، صبح روز شنبه ٢۶ اردیبهشت ماه ۹۴، با پایان شش سال محکومیت، از زندان رجایى شهر کرج آزاد شد.

گفتگوی روز يکشنبه 12 ماه می 2019 با جناب دکتر بيژن افتخاری

گفتگو با جناب دکتر  بيژن افتخاری و تحليل ايشان در مورد علت  وارد شدن نام سپاه پاسدران در ليست تروريستها توسط دولت امريکا  و تاثير آن بر شرايط اقتصادی در ايران.

برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.

برنامه روز يکشنبه 12 ماه می 2019 برابر با 22 ارديبهشت ماه 1398

گفتگو با جناب دکتر  بيژن افتخاری و تحليل ايشان در مورد علت  وارد شدن نام سپاه پاسدران در ليست تروريستها توسط دولت امريکا  و تاثير آن بر شرايط اقتصادی در ايران.

برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.

نگاهی از درون به مشکلات بی شمار زنان محبوس در زندان قرچک ورامین

زندان قرچک ورامین (ندامتگاه شهرری) ویژه زنان و دارای یازده بند است. متهمان و محکومان از همه نوع در این زندان به سر می‌برند. زندانیان سیاسی که بعضا تجربه حضور در این زندان را پیدا کرده‌اند در روایت‌های خود به مشکلات متعدد این محل از جمله نبود امکانات اولیه رفاهی، پزشکی و بهداشتی در کنار عدم اعزام زندانیان به بیمارستان پرداخته‌اند. کیفیت بسیار بد غذای زندان، وجود مواد مخدر و همچنین تجاوز و بی‌توجهی مسئولین زندان نسبت به این موضوع فقط گوشه‌ای از مشکلات متعدد ساکنان دربند این محل است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زندانیان محبوس در زندان قرچک ورامین که زندان ویژه زنان است با مشکلات متعددی در این زندان روبرو هستند.

این زندان شامل ۱۱ بند است؛ بند قرنطینه، بند ۱ و ۲ ویژه اتهامات مواد مخدر، بند ۳ و ۴ مربوط به جرائم سنگین از جمله قتل، بند جوانان ویژه جوانان ۱۸ یا ۲۵ سال، بند مالی، بند سلامت، بند مشاوره یک، بند مشاوره دو و بند مادران ویژه زندانیان باردار و دارای کودک.

زندانی با ورود به این زندان، پس از انجام کار پذیرش، تشخیص هویت و انگشت‌نگاری، توسط پزشک معاینه می‌شود. علیرغم تفکیک بندهای زندان، غالبا اصل تفکیک جرائم مراعات نشده و هر زندانی بسته به سلیقه شخصی مسئولان زندان به هر بندی منتقل می شود. این موضوع به دلیل متفاوت بودن سن، سبک زندگی و عقاید زندانیان باعث بروز مشکلات فراوانی بین آنها می شود.

از جمله مشکلات این زندانیان می‌توان به کمبود امکانات پزشکی و دارو در زندان اشاره کرد. شانس بهبود یک زندانی بیمار با مراجعه به بهداری بسیار اندک است. آن هم به دلیل اینکه در بهداری زندان داروی تخصصی وجود ندارد و صرفا داروهای عمومی به میزان اندک یافت می شود. با این حال به خانواده‌ها نیز اجازه داده نمی‌شود که از خارج از زندان اقلام دارویی را تهیه و به داخل زندان ارسال کنند. حتی با چنین فقدان امکاناتی به جز شرایط خاص و تهدید جانی، زندانیان بیمار را به بهداری خود زندان نیز منتقل نمی‌کنند.

بر اساس تجربه، زندانیان سیاسی زن برای انجام رسیدگی پزشکی از جمله دندانپزشکی، انجام آزمایشات، چک‌آپ و بیماری های هورمونی که شایع‌ترین بیماری در بین زنان زندانی است به درمانگاه با بیمارستان اعزام نمی‌شوند و زندانیان با جرائم عادی نیز در بسیاری موارد فقط در صورتی به بیمارستان خارج از زندان منتقل می‌شوند که اقدام به خودکشی کرده باشند یا تهدید جانی جدی وجود داشته باشد.

غذای زندان از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است، به گفته یکی از زندانیانی که اخیرا از این زندان آزاد شده از زمان افزایش قیمت مرغ و گوشت در غذای زندان این اقلام به هیچ عنوان استفاده نمی‌شود و یک تن ماهی بی کیفیت در فروشگاه زندان به دو برابر قیمت بیرون عرضه می‌شود.

یکی از زندانیانی که اخیرا از این زندان آزاد شده در خصوص تجربه خود به گزارشگر هرانا گفت: “غذای زندان به شدت غیر بهداشتی طبخ می‌شود؛ به طوری که یک بار در غذا کرم پخته شده پیدا شد. پس از اعتراض به این موضوع، توسط رئیس زندان گفته شد که این شیطنت زندانیان بوده و به ما مربوط نیست”.

در اکثر غذاهای زندان مواد غذایی و افزودنی های ناشناخته ای وجود دارد که باعث ترش شدن مضاعف غذا می شود. به دلیل اسیدی بودن زیاد، این غذاها میتواند باعث بروز بیماری‌های هورمونی و انواع دیگری از آسیب شوند شود.

گفته می‌شود علیرغم کیفیت پایین غذا و عدم استفاده از مواد مغذی با شروع ماه رمضان، برای زندانیان بالاجبار فقط دو وعده غذا به عنوان سحری و افطاری داده می‌شود.

بهداشت زندان که شامل تمیز کردن سرویس بهداشتی، حمام و خود بند می‌شود به عهده خود زندانیان است و از طرف مسئولین زندان هیچ کمکی در این زمینه صورت نمی‌گیرد. مواد شوینده مانند مایع دستشویی و ظرفشویی به صورت جیره بندی داده می‌شود ولی میزان آن به قدری کم است که در روزهای آغازین ماه به اتمام می‌رسد و مسئولین به جای رسیدگی به این موضوع توصیه می‌کنند که به مواد شوینده آب اضافه شود که تا آخر ماه کافی باشد.

در هر بند حداکثر ۱۲ سرویس بهداشتی و ۱۰ حمام وجود دارد که با توجه به وجود زندانی بیش از حد ظرفیت هر بند همواره زندانیان دچار مشکل می‌شوند. با این حال اغلب سرویس‌های بهداشتی و حمام‌ها به دلیل خرابی تاسیسات قابل استفاده نیستند و در بسیاری از سرویس‌ها نیز آب نیست.

گفته می‌شود در هر بند این زندان دستکم ۱۸۰ زندانی نگهداری می‌شوند؛ در صورتی که ظرفیت این بندها کمتر از ۱۰۰ زندانی است و زندانیان به دلیل عدم وجود تهویه غالبا از هوای تازه و سالم محروم هستند.

آب گرم روزانه فقط یک ساعت صبح و یک ساعت شب قابل استفاده است. در ساعات دیگر روز صرفا با آب سرد امکان استحمام وجود دارد. با توجه به تصفیه نبودن آب زندان که از چاه تامین می‌شود نه تنها این آب قابل نوشیدن نیست بلکه به جهت آلوده بودن در استحمام نیز باعث بروز بسیاری بیماری های مخصوص زنان علی‌الخصوص در دوران پریود (قاعدگی) می‌شود.

از این رو زندانیان جهت تامین آب نوشیدنی بالاجبار باید آب را از فروشگاه زندان با قیمت بسیار بالاتر از قیمت اصلی خریداری کنند. گفته می‌شود باکس بطری آب بزرگ در داخل فروشگاه به مبلغ ۲۵ هزار تومان به فروش می‌رسد.

تمامی اقلام داخل فروشگاه زندان با قیمت چند برابر قیمت اصلی به فروش می‌رسد، پوشاک از جمله اقلامی است که ورود آن به داخل زندان ممنوع شده و زندانیان بالاجبار آن را با کیفیت بسیار پایین و با قیمت بسیار بالا باید از فروشگاه زندان تهیه کنند.

اکثر لوازمی که در فروشگاه عرضه می‌شود محصول تولیدی شرکت “حامی” بود که گفته می شود وابسته به سازمان تعاون سپاه است.

علیرغم اینکه زندان موظف است پتوی زندانیان را تامین کند با این حال تهیه بالشت و پتو را به عهده خود زندانی از محل فروشگاه زندان واگذار کرده‌اند. قیمت یک عدد بالشت بی‌کیفیت درجه ۳ در فروشگاه زندان حدود ۳۵ هزار تومان است.

تعدادی از زنان آزاد شده از این زندان به هرانا گفتند که “علیرغم بازرسی بدنی کامل زندانیان در حین ورود به زندان وجود مواد مخدر از جمله شیشه در میان زندانیان به امری عادی بدل شده است. با توجه به سخت‌گیری مسئولین زندان در بازرسی بدنی، این شائبه وجود دارد که تهیه و توزیع مواد مخدر با هماهنگی برخی پرسنل زندان صورت می‌پذیرد.”

در کنار تمام این مشکلات که محبوسین این زندان همواره با آن روبرو هستند موردی دیگر نیز وجود دارد که غالبا از صحبت کردن راجع به آن امتناع شده است.

در هر بند تعدادی زندانی غالبا قدیمی و خشن وجود دارد که همواره باعث ترس زندانیان دیگر بوده و به نوعی زندانیان دیگر را زیردست خود می‌دانند.

این زندانیان زن مانند موارد مشابه در بند مردان برای برقراری رابطه جنسی تلاش می کنند.

اصطلاحا در زندان به زندانی قربانی که غالبا از زندانیان تازه وارد است “مت” و به این عمل “مت بازی” می‌گویند. عمده این روابط از طرف برخی زندانیان قدیمی و خشن به زندانیان جدیدالورود تحمیل می شود که باید آن را تجاوز دانست.

این اقدام، معضل جدیدی نیست و سالهاست که در زندانهای مختلف از جمله زندان قرچک جاری است و هر چند شکایت های زیادی از طرف قربانیان شده است اما هیچگاه اقدام جدی که موجب توقف این نوع از بزهکاری جنسی در درون زندان شود از طرف مسولین صورت نگرفته است.

لازم به یادآوری است پیشتر آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین که پیشتر مدتی را در زندان قرچک سپری کرده بود، به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی حقوق بشر، نامه‌ای سرگشاده در خصوص مشکلات و نقض حقوق زنان محبوس در زندان قرچک ورامین (ندامتگاه شهر ری)نوشته بود که می‌تواند بعنوان روایت بدون سانسوری از این محل در نظر گرفته شود.