دیوان عالی کشور، رای صادره علیه سلمان خدادادی، نماینده مجلس را که متهم به «رابطه نامشروع دون زنا» با زهرا نویدپور شده بود را نقض کرد. سال گذشته قضات شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران سلمان خدادادی را از تجاوز مبرا دانستند و اتهام وی را به رابطه نامشروع دون زنا تقلیل دادند و بر همین اساس، حکم  ۲ سال انفصال از خدمت، ۲ سال تبعید و تحمل ۹۹ ضربه شلاق را علیه وی صادر کرده بودند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، دیوان عالی کشور، رای صادره علیه سلمان خدادادی، نماینده مجلس متهم به تجاوز جنسی را نقض کرد.

در این گزارش به نقل از یک منبع آگاه آمده است: “این نماینده پیش از این نسبت به حکم دادگاه بدوی مبنی بر مجازات شلاق و تبعید، اعتراض کرده است، بر این اساس دیوان عالی کشور اعلام کرده که با توجه به دفاعیات خدادادی باید تحقیقات بیشتری در مورد این پرونده انجام شود. دیوان عالی کشور حکم دادگاه اولیه را نقض کرده و بیان کرده که این پرونده باید در دادگاه همتراز آن بیشتر بررسی شود”.

در اسفندماه سال گذشته این پرونده در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی بابایی مورد بررسی قرار گرفت و قضات شعبه برای صدور رای از جنبه عمومی، وارد شور شدند تا برای متهم تصمیم گیری کنند.

گزارش شده است قضات شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران “بنابر مدارک موجود در پرونده”، متهم را از تجاوز مبرا دانستند و اتهام وی را به رابطه نامشروع دون زنا تقلیل دادند. دادگاه بدوی نهایتا سلمان خدادادی را به  ۲ سال انفصال از خدمت، ۲ سال تبعید و تحمل ۹۹ ضربه شلاق محکوم کرده بود.

لازم به یادآوری است زهرا نویدپور برای رسیدگی به شکایتش و طرح ادعای تجاوز و سوء استفاده جنسی نماینده مجلس از او به سراغ نمایندگان، کمیسیون ها، دادگاههای شهرستان و تهران رفته بود اما صرفا انتشار خبر خودکشی او در ۱۶ دیماه بود که موجب واکنش بعضی مسئولین شد که عمدتا نیز بر پایه رفع مسئولیت از خود استوار بود.

هرانا برای نخستین بار در خردادماه سال گذشته از ادعای زنی پرده برداشت که مدعی بود مورد تجاوز و سوءاستفاده نماینده پرنفوذ مجلس از ملکان قرار گرفته است.

این ادعا در سایه پیگیری زهرا نویدپور بعنوان قربانی این پرونده و اقدامات حقوقی او وارد مرحله جدیدی شد و در طی ماههای بعد این زن در فضایی ناامن و پرفشار به پیگیری حقوق خود ادامه داد.

خبر خودکشی و فوت زهرا نویدپور در ۱۶ دیماه گویا به منزله آخرین تلاش او برای استیفای حقوقش موجب تلنگری شد که ولو در سطح حداقلی قوه قضاییه نماینده پر نفوذ مجلس را در محکمه پاسخگو بداند.

۱۷ زن زندانی سیاسی در زندان اوین در اعتراض به رویکرد جمهوری اسلامی در بازداشت مادران معترض به وضعیت فرزندانشان بیانیه‌ای صادر کرده‌اند. امضا کنندگان این بیانیه حکومت جمهوری اسلامی را «حاکمیتی زن‌ستیز» توصیف کرده‌اند که به جدال با زنان و مادرانی می‌رود که برای آزادی و عدالت برخواسته‌اند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، ۱۷ تن از  زنان زندانی سیاسی در زندان اوین بیانیه‌ای در اعتراض به برخورد حاکمیت با مادران دادخواه منتشر کرده‌اند.

در بخشی از این بیانیه می خوانیم: “در تمام این سال ها جدال حاکمیتی زن ستیز با زنان و مادرانی که برای آزادی و عدالت برخواسته اند، ادامه داشته است. تداوم این جدال البته خود نشانی از آگاهی افزون و گسترش مبارزه و اعتراضات زنان است. نمونه ها بسیارند. تنها در چند ماه گذشته فرنگیس مظلوم‌ به رغم بیماری به جرم دفاع از پسرش، سهیل عربی، بازداشت شد. مادر علیرضا شیرمحمدی به دلیل نداشتن ۸۰ میلیون تومان وثیقه، فرزند خود را در زندان از دست داد. راحله اصل احمدی به جرم خواست آزادی فرزندش، صبا کرد افشاری، بازداشت شد، و موارد متعدد دیگر.”

متن کامل این بیانیه در ادامه می آید:

“دیر زمانیست که استبداد و استثمار توامان جز چتر خفقان و گرسنگی و فقدان بر سر مردم این سرزمین نگسترده است. در تمام این سال ها کشاکش قدرت مسلط با آزادیخواهی و عدالت طلبی در جریان بوده است. در یک سو حاکمیت با تمام ابزارهای سرکوب و در سوی دیگر جان های آزاده ی مردان و زنان با تمام آنچه داشته اند از قلمشان تا جانشان. این کشاکش و نبرد به صریح ترین شکل در مواجهه حاکمیت با مادران و مادرانگی طی سالها نمایان شده است.

جایی که حکومت به رغم‌ تاکید بر مادر بودن زنان برای پابند کردنشان به خانه، مادرانگی زنان معترض را تاب نمی آورد: زنان‌ بسیاری فرزندان خود را در زندان به دنیا آورده و بزرگ کرده اند؛ مادرانی‌ حتا از دیدن جسد و محل دفن فرزندان خود محروم شده اند؛ مادرانی به جرم‌خونخواهی فرزند خود یا درخواست آزادی فرزندشان به زندان روانه شده اند؛ یا مجبور به ترک فرزند چند ماهه خود شده اند و سالها بدون‌حتی یک روز مرخصی در هجران فرزندان خود در زندان گذرانده اند؛ مادرانی که حتی از ملاقات و دیدن فرزندانشان در سالن های ملاقات زندان ها محروم مانده اند؛ و مادران بی قراری هم ‌پشت درهای زندان ساعت ها در انتظار بدیهی ترین حق خود و در آغوش کشیدن فرزندشان رنجی مشابه را متحمل می شوند.

در تمام این سال ها جدال حاکمیتی زن ستیز با زنان و مادرانی که برای آزادی و عدالت برخواسته اند، ادامه داشته است. تداوم این جدال البته خود نشانی از آگاهی افزون و گسترش مبارزه و اعتراضات زنان است. نمونه ها بسیارند. تنها در چند ماه گذشته فرنگیس مظلوم‌ به رغم بیماری به جرم دفاع از پسرش، سهیل عربی، بازداشت شد. مادر علیرضا شیرمحمدی به دلیل نداشتن ۸۰ میلیون‌تومان وثیقه، فرزند خود را در زندان از دست داد. راحله اصل احمدی به جرم خواست آزادی فرزندش، صبا کرد افشاری، بازداشت شد، و موارد متعدد دیگر.

در اخیر ترین مورد، دختر ۵ ساله نازنین زاغری، گیسو رتکلیف، به ناچار ایران را ترک کرد تا بعد از ۳ سال و ۸ ماه، به دور از مادر، نزد پدر زندگی‌کند. این‌در حالیست که مسوولان به طور ضمنی آزادی او را مشروط به نتیجه مذاکره و معامله با بریتانیا کرده اند و آنچه در این میان نادیده گرفته می‌شود، انسان ها، حقوق آنها، عدالت و حقیقت است. از این منظر، عملکرد هر دو حکومت دو روی یک سکه است.

ما امضا کنندگان این بیانیه که برخی مان خود سالیان دراز رنج‌ هجران فرزندانمان را تجربه کرده ایم، بار دیگر اعتراض خود را به ستم بر زنان، رفتارهای غیر انسانی و بی عدالتی اعلام می کنیم.

تجربه تاریخی و واقعیت روزمره بیانگر آن است که مادرانگی به رغم میل حکومت ها با مقاومت و باروری ذاتی خود تا چه حد می تواند به خواست و امکان رهایی گره بخورد. تداوم فشارها و فراق ها بر زنان طی سالهای اخیر را نه عامل شکستن مقاومت که گواه ثابت قدم تر شدن در مبارزه و اراده معطوف به آن می دانیم.

ما زنان این مرز و بوم در این سو یا آن سوی دیوار زندان بر این باوریم که وجدان بیدار جامعه، تاب این‌ستم ها را نخواهد آورد و نه دیر هنگام، بلکه در سپیده دمی نزدیک، با عمل و اراده و هر لحظه، رهایی مادران رنج کشیده این سرزمین را فراهم خواهد ساخت.

دست در دست هم به امید روزهای روشن، صدای مادران در بند باشیم که این عمل سر فصل رهایی وجدان دردآلود جامعه بشری است.

یاسمن آریانی / مریم اکبری منفرد / سیما انتصاری / ارس امیری / مرضیه امیری قهفرخی/ لیلا حسین زاده / نازنین زاغری / زهرا زهتابچی / آتنا دائمی / فاطمه ضیایی / منیره عربشاهی / نگین قدمیان / صبا کردافشاری / ندا ناجی / نرگس محمدی / فرشته محمدی / سپیده مرادی

زندان اوین – مهر ۱۳۹۸”

روز جاری جمعی از مالباختگان موسسه کاسپین در مقابل ساختمان بانک مرکزی در تهران، شماری از دانشجویان دانشگاه صنعتی قوچان در مقابل سازمان مرکزی این دانشگاه، گروهی از کارگران شرکت حمل و نقل خلیج فارس در مقابل ساختمان فرمانداری شهرستان اسلامشهر و شماری از کارگران شاغل در کارخانه «آذر آب اراک» در زیر پل شهر صنعتی این شهر، در تجمعاتی اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۸، جمعی از مالباختگان موسسه کاسپین در تهران نسبت به برآورده ‌نشدن مطالبات خود در مقابل ساختمان بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند.

اعتراض سپرده گذاران موسسه‌های مالی و اعتباری از حدود سه سال پیش آغاز شد و دولت و بانک مرکزی پرداخت مطالبات سپرده گذاران از طریق بانک‌های دولتی و خصوصی را متعهد شدند.

بر اساس ادعای بانک مرکزی تا به حال مطالبات بیش از ۹۵ درصد سپرده‌گذاران پرداخت شده است.

FacebookTwitter

FacebookTwitter

برای دانلود فايل صوتی روی فلش کلیک کنید.

گفتگو با جناب جواد صنم راد  و جناب صادق زاده.

برای دانلود فايل صوتی روی فلش کلیک کنید.

برای دانلود فایل صوتی روی فلش کلیک کنید.

موضوع بررسی در مورد اختلاس و یا فساد مالی در جمهوری اسلامی و در کشور عراق.

برای دانلود فایل صوتی روی فلش کلیک کنید.

باهمکاری جناب جواد صنم راد موضوع در مورد اختلاس و فساد مالی در جمهوری اسلامی و در کشور عراق.

برای دانلود فایل صوتی روی فلش کلیک کنید.

در روزهای اخیر حدود ۳۰۰ زندانی از زندان اوین به زندان تهران بزرگ منتقل شده‌اند. گفته می شود بنا بر تصمیمات جدید، زندان اوین تنها به عنوان بازداشتگاه موقت استفاده شده و زندانیان با احکام قطعی به زندان تهران بزرگ منتقل خواهند شد. انتقال زندانیان طی روزهای اخیر از بند مالی این زندان آغاز شده است. این در حالی است که وضعیت زندان تهران بزرگ برخلاف استانداردها است و پس از انتصاب علی چهارمحالی رئیس سابق زندان اوین به ریاست زندان تهران بزرگ نیز تغییر مثبتی در وضعیت این زندان ایجاد نشده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در روزهای اخیر حدود ۳۰۰ زندانی غالبا از بند ۸ زندان اوین به زندان تهران بزرگ منتقل شده‌اند و گفته می شود این روند تا انتقال کامل زندانیان دارای احکام قطعی در این بند که تعداد آنان حدود ۸۰۰ نفر برآورد شده است ادامه خواهد داشت.

این انتقال در حالی صورت می‌گیرد که تراکم جمعیت در زندان تهران بزرگ بالا و بیش از ظرفیت زندان بوده و در یک اتاق با ظرفیت ۱۰ نفر بیش از ۳۰ زندانی نگهداری می‌شوند. وضعیت بهداشت در این زندان نیز نامساعد است. به هر زندانی تنها ۲ عدد پتوی سربازی داده می‌شود که عموما نازک و آلوده به شپش و ساس هستند. همچنین استفاده از سرویس‌های بهداشتی به دلیل قطعی آب و لوله‌کشی نامناسب عملا غیرممکن است. به‌علاوه  آب لوله کشی شور و غیرقابل آشامیدن است، همچنین جهت استحمام و شستن البسه و ظروف دسترسی به آب گرم وجود ندارد.

علاوه بر مشکلات آب، بهداشت و تغذیه، رفتار های سلیقه ای مسئولین بخصوص بخش بازرسی و سربازان این یگان نیز همواره باعث نارضایتی و اعتراض گسترده زندانیان بوده است.

مطابق با آئین نامه سازمان زندان‌ها کلیه هزینه درمان زندانیان با سازمان زندان‌ها است اما طبق گزارشات اخیر بیمه زندانیان توسط سازمان زندان‌ها لغو شده و در صورت بیماری زندانیان خود باید هزینه‌های درمان را تقبل کنند.

همچنین وضعیت تغذیه در زندان تهران بزرگ نامناسب است و میوه، لبنیات و گوشت در جیره غذایی زندانیان در نظر گرفته نشده و دسترسی به باشگاه ورزشی نیز وجود ندارد.

از سوی دیگر، در سال‌های اخیر مطابق با آئین نامه سازمان زندان‌ها، زندانیان اتباع خارجی غیر از اتباع کشور افغانستان در صورت درخواست به بند ۸ سالن ۹ زندان اوین منتقل می‌شدند. تعدادی از این زندانیان که عموما به حبس‌های طولانی محکوم شده بودند به مدت بیش از ۱۰ سال در زندان اوین زندانی بودند.

یک منبع مطلع در همین‌باره می‌گوید: “در این سالن زندانیان اتباع خارجی در کارگاه‌های سراجی و نجاری با حقوق ناچیزی (در حدود ۵۰ تا ۱۵۰ هزار تومان در ماه) که می‌گرفتند قادر بودند با تهیه کارت تلفن تماس خارجی گاهی با خانواده‌های خود تماس برقرار کنند. مخصوصا اتباع آفریقایی تبار که هزینه تماس تلفنی آنها بسیار زیاد و در حدود ۲۰۰۰ تومان در هر دقیقه است. حال با انتقال این زندانی‌ها به تیپ ۵ زندان تهران بزرگ عملا امکان کسب درآمدی برایشان غیرممکن شده است و تماس این افراد با خانواده‌هایشان قطع خواهد شد”.

در کنار مشکلات بی شمار زندان تهران بزرگ در این زندان اصل تفکیک جرائم نیز رعایت نمی‌شود و زندانیان با جرائم خشن در کنار زندانیان عادی و سیاسی نگهداری می‌شوند، امری که خردادماه سال جاری منجر به قتل علیرضا شیرمحمدی در همین زندان شد. همچنین در صورت ادامه این روند نگرانی‌هایی از انتقال زندانیان سیاسی و عقیدتی به زندان تهران بزرگ وجود دارد.

زندان مرکزی تهران بزرگ یا زندان فشافویه در ۳۲ کیلومتری جنوب تهران واقع شده است. هدف از ساخت این زندان که کلنگ احداث آن در سال ۷۹ زده شده ساخت اردوگاهی ویژه برای محکومان مواد مخدر بوده است. با این حال هم اکنون تعدادی بسیاری از زندانیان سیاسی – امنیتی و جرائم دیگر نیز در آن نگهداری می‌شوند. شرایط نگهداری زندانیان، وضعیت امکانات رفاهی و بهداشتی این زندان همچنین رفتار مسئولین این زندان با زندانیان همواره بسیار نامناسب گزارش شده است.