باز هم هیاهو برای هیچ ،حکومت جمهوری اسلامی که از اول بنیانگزاری مدعی انتخابات مبتنی بر آزادی بوده است و آن را همیشه در انتخابات مختلف در بوق و کرنا کرده و بزرگ نمایی میکنند تا نمایش دیگری برای مشروعیت بخشیدن به حکومت خود باشد در مجامع بین الملی . اما در سالهای اخیر مردم ایران شرایط سختی را داشته و دارند ، و به امید اینکه بلکه بتوانند از طریق صندوقهای انتخاباتی به حداقل خواسته‌های خود دست پیدا کنند ،در برخی از این انتخابت مشارکت کردند که در همه این انتخباتها ناامید شدند .
در انتخابات ۲ خرداد ۷۶ مردم که در دوران رفسنجانی از خفقان اجتماعی و سیاسی شدید خسته شده بودند با شعار‌های خاتمی که دم از آزادی اجتماعی و مدنی میزد به پای صندوقهای رای رفتند و به نوعی خواسته خود از حکومت را اعلام کردند و به خاتمی رای دادند ،اما متاسفانه خاتمی بر خلاف قولی که به ملت داده بود نتوانست خواسته‌های ملت را به ویژه جوانان آن گونه که باید عملی کند و در نهایت اعلام کرد که حفظ نظام و حاکمیت برای ا‌و در اولویت می‌باشد و حاضر نیست با حاکمیت و ولایت فقیه که به آن اعتقاد و التزام عملی دارد رودرو قرار بگیرد .
بعد از ریاست جمهوری خاتمی در سال ۸۴ احمدی‌نژاد که کاملا نشناخته برای مردم بود با کمک سپاه و بیت رهبری سکان ریاست جمهوری را به دست گرفت تا خواسته های سپاه و بیت رهبری را در واقع اجرا کنند.سپاه و بیت رهبری می‌خواستند از طریق احمدی‌نژاد به اهداف خود که همان سلاح هسته‌‌ای بود برسند احمدی‌نژاد هم که فردی ناآگاه و نادان بود تا توانست دست به ماجراجویی زد و تا توانست با تصمیمات غلطی که قاعدتاً از طرف بیت رهبری و سپاه گرفته میشد هزینه بسیاری بر مردم و کشور تحمیل کرد و در همان ۴ سال نخست دولت خود کشور را در یک بحران اقتصادی و سیاسی برد تا جایی که حتا عده‌ای از افرادی که خود در حاکمیت بودند صدایشان در آمد و مردم عادی همکه با پوست استخوان مشکلات را لمس کرده بودند در دوره دهم انتخابت که در سال ۸۸ برگزار شد با تبلیغاتی که دستگاهای حکومتی به راه انداخته بودند و با وعده وعیدها ی یکی از کاندید‌های دیگر میر حسین موسوی نور امیدی در دل مردم پیدا شد و حضور پر شوری در آن دوره از انتخابات یاهمان انتصابات داشتند تا بار دیگر این نمایش انتخاباتی به نفع حاکمیت در جهت مشروعیت دادن به نظام در مجامع بین المللی باشد واما با یک مهندسی از طرف بیت رهبری و سپاه رای مردم خوانده نشد و شخص مورد نظر ولایت فقیه که همان احمدی نژاد بود انتصاب شد و در نتیجه در پی اعتراضات خیابانی مردمی که خواهان حق خود بودند سرکوب و بازداشت و تعدادی هم کشته شده و افراد زیادی هم مجبور به ترک وطن شدند .باردیگر ملت ایران سرخورده و ناامید شدند .
و اما در سال ۹۲ که دوباره انتخابات ریاست جمهوری بود حاکمیت که نیاز به حضور مردم در پای صندوقهای رای داشتند دست به تبلیغات گسترده فصلی زدند،و بار دیگر نمایشی به راه انداختند مردمی که به خاطر انتخابات سال ۸۸ سرخورده و هزینه داده بودند نمیخاستند که دراین انتخابت شرکت کنند ،از طرفی هم حاکمیت تصمیم داشت تا فرد دیگری مشابه احمدی نژاد را در مسند ریاست جمهوری قرار دهد به نام سعید جلیلی که مورد اعتماد بیت رهبری بود و با این نمایش که اگر به پای صندوقهای رای نیاید شخصی بدتر از احمدی نژاد را باید تحمل کنید و روحانی که خود را منتسب به افرادی چون موسوی خاتمی و رفسنجانی می‌دانست در بین کاندیداهای دیگر از جایگاه بهتری در بین مردم بر خوردار بود و با شعار کلید آماده بود بار دیگر مردم بیچاره را فریب داده و به پای صندوقهای رای کشاندند و بار دیگر مشروعیت خود از انتخابات را گرفتند .اما در زندگی مردم هیچ تغییری ایجاد نشد بلکه بدتر هم شد به طوری که وضعیت حقوق بشر بعد از سر کار آمدن روحانی به مراتب بدتر هم شده به طور مثال اعدامها در دولت روحانی به شدت افزایش یافته وضعیت اقلیت‌های دینی زندانیان سیاسی روزنامه نگاران شعرا نویسندگان ,و حقوق زنان در حوزهای مختلف به شدت نقض میشود ، و شرایط معیشتی مردم هم که مشخص هست به طوری که خیل عظیمی که از کشور خارج میشوند ,که این افراد به خاطر فشارهای سیاسی و عقیدتی و افرادی هم به خاطر و غم نان و آینده بهتر با تمام مشکلاتی که در راه رسیدن به آرزوهایشان و جود دارد به همراه کودکان و زنان خود این ریسک را پذیرفته و جان خود را به خطر می اندازند و از کشور خارج میشوند،و چه بسا جانشان را هم از دست میدهند.
و اما بار دیگر حاکمیت نزدیک انتخابات و یا بهتر است بگویم انتصابات تبلیغات گسترده‌ای برای کشاندن مردم به پای صندوقهای رای شروع کرده است انتخابات مجلس و خبرگان که هر کدام از اهمیت ویژه برخوردار است .اول از همه بار دیگر نمایش به راه انداختن برای مشروعیت بخشیدن به نظام ,و اما این انتصابات هیچ نفعی برای مردم در بر نخواهد داشت حال آنکه کرسی‌های آن را اصلاح طلبان تصاحب کند و یا اصول گرایان به حال مردم تفاوتی نخواهد کرد, چون تمام این افرادی که در دستگاه حاکمیت برای هر پستی چه نمایندگی مجلس و چه ریاست جمهوری کاندید میشوند باید از فیلتر شورای نگهبان همین حاکمیت ردّ شوند به طور قطع تحت هیچ شرایطی افرادی که تایید حاکمیت نباشند نمیتوانند کاندید شوند فرد کاندید شده باید اعتقاد به ولایت فقیه و التزام عملی داشته باشد اصولا در این نظام اشخاصی وارد میشوند که یا خودی باشند یا نخودی و یا بی خودی باشند .در نتیجه اینها نمایش هست که حاکمیت به راه میندازد برای مشروعیت بخشیدنبه نظام اسلامی و این مردم هستند که از اول این انقلاب بازی خورده و به هیچ جا حساب نشده کاما اینکه یکی از نمایندگان رهبری به اسم آقای مصباح یزدی به صراحت گفته که مردم حق هیچ گونه انتخابی ندارند و این ولایت فقیه هست که باید برای مردم تصمیم بگیرد وحرف اول و آخر را در حکومتهای استبدادی اینچنینی را معمولاً دیکتاتورها میزند که در ایران این ولایت فقیه هست که برای سرنوشت مردم تصمیم میگیرند .
مادامیکه مردم در این انتصابات حکومت مشارکت کنند به نفع حاکمیت و بیت رهبری می‌باشد و با این گونه مشارکت‌ها عمر این حکومت دیکتاتوری طولانی خواهد شد اما دائمی نخواهد بود . نوشته رضا امیری
