محل کسب شش شهروند بهایی در خرمشهر پلمب شد/ تصاویر

در ادامه پلمب محل کسب شهروندان بهایی، روز جاری محل کسب ۶ تن از شهروندان بهایی ساکن خرمشهر در استان خوزستان نیز که محل کسب خود را در یک مناسبت مذهبی تعطیل کرده بودند به دستور مقامات قضایی پلمب شد. طبق قانون شهروندان می‌توانند تا ۱۵ روز در سال بدون دلیل خاصی اماکن کسب خود را تعطیل کنند. با این حال این قانون برای شهروندان بهایی لحاظ نمی‌شود و در هر مناسبت مذهبی که طبق باورهای دینی آنان کسب و کار باید متوقف شود اداره های انتظامی و اماکن به پلمب اماکن کسب آنان اقدام می کنند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، تا پایان وقت روز پنجشنبه ۲۴ آبان‌ماه ۹۷ محل کسب دست‌کم ۶ تن از شهروندان بهایی ساکن خرمشهر به دستور مقامات قضایی پلمب شده است.

اسامی این ۶ شهروند بهایی “بهروز حبیبی”، “حسینعلی حبیبی”، “بهنام حبیبی”، “بهادر احمدی” (هر چهار نفر دارای واحد صنفی عینک سازی)، “کامبیز آزادی” (واحد صنفی فروشگاه چرخ خیاطی) و “کوروش جابری” (واحد صنفی تنظیم موتور) توسط هرانا احراز شده است.

همچنین در تاریخ ۲۱ آبان‌ماه محل کسب ۵ شهروند بهایی ساکن اهواز به نام‌های “ورقا درخشان”، “سهراب درخشان”، “بهروز زهدی”، “جهانبخش افشارزاده”(هر سه نفر صنف تزئینات داخلی ساختمان) و “فیض‌الله قنواتیان” (صنف تعمیرکار تلوزیون) به دستور مقامات قضایی پلمب شده بود.

هرانا پیشتر نیز در گزارشی از پلمب محل کسب دو شهروند بهایی در آبادان به نام‌های آرام آزادی و آرمان آزادی در ارتباط با مناسبات مذهبی روزهای اخیر بهاییان از تاریخ ۱۴ آبان‌ماه به دستور مقامات قضایی خبر داده بود.

شهروندان بهایی بر اساس باور دینی خود اماکن کسب خود را به هدف اجرای مناسک مذهبی تعطیل می‌کنند. اما دستگاه‌های انتظامی و امنیتی علیرغم حقوق مشخص قانونی و شهروندی افراد در عمل به باورهای دینی خود و نحوه مدیریت اماکن تجاری خود، به پلمپ اماکن کسب آنان اقدام می کنند.

اقدام به پلمب مراکز صنفی شهروندان بهایی در حالی انجام می‌شود که براساس بند ب ماده ۲۸ قانون نظام صنفی، صاحبین واحد صنفی می‌توانند تا سقف ۱۵ روز در سال واحد صنفی خود را بدون اطلاع اتحادیه تعطیل نمایند.

پلمب اماکن کسب بهاییان در ایران در حالی ادامه دارد که شهیندخت مولاوردی دستیار ویژه رییس‌جمهور در امور حقوق شهروندی ۱۲ آذرماه سال جاری در گفتگو با رسانه ها گفت که “راجع به پلمپ اماکن تجاری و ممانعت از فعالیت بهایی‌ها، استعلاماتی از معاونت حقوقی رئیس جمهور شده است و این بحث را ازطریق حقوقی پیش می‌بریم تا راهکاری برای موضوع بیابیم.”

گزارشی از پرونده‌های نزاع و درگیری در دادگاه‌ها / چندبرابر شدن “دعواهای ناموسی” در سال‌های اخیر

چهره جامعه ایرانی هر روز خشن‌تر می‌شود. سه قاضی در گفت‌و‌گویی از زنانی نام می‌برند که رفتار خشن‌تری نسبت به یک دهه گذشته دارند. آنها با خود سلاح سرد دارند و حتی ممکن است در یک مشاجره لفظی دست به چاقو شوند! البته، آنها آمار مشخصی از تعداد این زنان نمی‌دهند و از پرونده‌هایی که درگیر آن هستند صحبت می‌کنند. به همین خاطر، معلوم نیست زنانی که پرونده‌شان زیر دست آنها است چند درصد از زنان جامعه را تشکیل می‌دهند. حتی در میان پرونده‌های این ۳ قاضی، مواردی وجود دارد که به قتل‌های ناموسی منجر شده است. این کارشناسان خیانت در فضای مجازی را بیش از هر چیزی عامل مؤثر در این ماجرا می‌دانند و می‌گویند یک کامنت یا یک پیامک گاه برخی را به قاتل همسر خود تبدیل می‌کند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایران، فیروز درخش رئیس شعبه ۶ دادگاه عمومی شیراز به افزایش پرونده‌های نزاع ناموسی و اخلاقی تأکید می‌کند.

رئیس شعبه ۶ دادگاه عمومی شیراز می گوید: “نزاع‌های ناموسی طی سال‌های اخیر چند برابر شده که برخی از آنها حتی منجر به قتل می‌شود. او البته نقش مسائل اقتصادی و بیکاری در بروز رفتار‌های خشن را بی‌تأثیر نمی‌داند” و می‌افزاید: “مهاجرت از روستاها به شهر و سرازیر شدن جمعیت در کلان شهر‌ها باعث شده تا مردم مختلف با فرهنگ‌های مختلف کنار هم زندگی کنند. همین موضوع خود به خود خشونت و درگیری را در جامعه افزایش می‌دهد”.

درخش معتقد است نزاع و درگیری تنها مربوط به افراد سابقه دار نیست بلکه تعداد زیادی از قتل‌های نزاع‌ها را افرادی انجام می‌دهند که پیش از این هیچ جرمی مرتکب نشده بودند. به‌طوری که وارد یک نزاع می‌شوند و بدون این‌که تصمیم به کشتن فرد داشته باشند دست به قتل می‌زنند. درخش راهکار کاهش تنش و خشونت در جامعه را ورود روانکاوان و روانشناسان به این موضوع عنوان می‌کند و می‌گوید: “کارشناسان مربوطه باید به صورت ریشه‌ای موضوع را حل کنند. چراکه افزایش خشونت باعث ایجاد طیف گسترده‌ای از آسیب‌های اجتماعی می‌شود”.

رئیس شعبه ۶ دادگاه عمومی شیراز اگرچه مدعی است که مجازات‌های تعیین شده برای نزاع و درگیری به درستی توسط قانون‌گذار تعیین شده اما اعتقاد دارد که برخی از این مجازات‌ها بازدارندگی کافی را برای جلوگیری از وقوع ضرب و شتم ندارد.

او ادامه می‌دهد: “بر اساس ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی، هرکس عمداً به دیگری جرح یا ضربی وارد آورد که‌موجب نقصان یا شکستن یا از کار افتادن عضوی از اعضا یا منتهی به‌مرض دائمی یا فقدان یا نقص یکی از حواس یا منافع یا زوال عقل‌مجنی‌علیه شود در مواردی که قصاص امکان نداشته باشد چنانچه‌اقدام وی موجب اخلال در نظم و امنیت جامعه دیگران شود به دو تا پنج سال حبس محکوم‌خواهد شد”.

درخش تخفیف در مجازات افرادی که دست به خشونت و نزاع می‌زنند را یکی از عوامل تکرار جرم می‌داند و می‌گوید: “در برخی از موارد شاهد تخفیف در مجازات این افراد هم هستیم که این موضوع در برخی از موارد باعث ارتکاب دوباره جرم می‌شود. البته منظور من این نیست که تخفیف در مجازات برای افراد اعمال نشود اما خب برخی افراد هم از این تخفیف‌ها سوء استفاده می‌کنند”.

تماشای ویدئوهای خشونت‌آمیز یکی از مهم‌ترین عللی است که به گفته رئیس شعبه ۶ دادگاه عمومی شیراز باعث افزایش درگیری و نزاع بین مردم شده است. او نسبت به این موضوع اظهار تأسف می‌کند و می‌گوید: “استفاده از گوشی‌های هوشمند به کودکان دبستانی هم رسیده است. تماشای رفتارهای خشن یکی از مهم‌ترین دلایل نزاع‌هایی است که روزانه می‌بینیم”.

درخش، نزاع و قتل را تنها منحصر به افراد سابقه دار نمی‌داند و می‌گوید این معضل می‌تواند دامن هر فردی را که به درستی در کودکی تربیت نشده بگیرد! به همین خاطر تا در اصول تربیتی مان تجدید نظر نکردیم نباید توقع داشته باشیم آمار نزاع و قتل‌های ناشی از آن کاهش پیدا کند.

درگیری زنان به خاطر یک نصیحت

رئیس شعبه ۶ دادگاه عمومی شیراز بدون نکوهش مسئله امر به معروف به مثابه در احوال شخصیه شهروندان از زنانی نام می‌برد که به زعم او “یک نصیحت و امر به معروف و نهی از منکر آنها را با هم گلاویز کرده و باعث ضرب و شتم آنها شده” است: «اندازه تحمل افراد به قدری پایین آمده است که دیگر تحمل شنیدن یک نصیحت هم ندارند و شاهد بودیم گاه برخی زنان بر سر این مسأله باهمدیگر درگیر شده‌اند.» او به افزایش مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی در میان زنان هم اشاره می‌کند و می‌افزاید: “مصرف مواد مخدر در میان زنان طی سال‌های اخیر افزایش جدی داشته است و همین موضوع باعث شده تا میزان خشونت در میان آنها رشد جدی داشته باشد”.

۲۶۶ هزار پرونده نزاع و درگیری تنها در ۵ ماه

آمارهای منتشر شده از سوی پزشکی قانونی نیز حکایت از افزایش نزاع و درگیری در کشور دارد. تاجایی که این آمارها نشان می‌دهد تنها در ۵ ماهه نخست امسال ۲۶۶ هزار نفر به علت نزاع و درگیری راهی پزشکی قانونی شدند. البته این همه ماجرا نیست. کارشناسان می‌گویند تعداد نزاع‌ها و درگیری‌های کشور چند برابر این آمار است. چراکه تعداد زیادی از نزاع‌ها و درگیری‌ها ثبت نمی‌شوند و پنهان می‌مانند. دکتر محمد ایمان دوست، جرم شناس و حقوقدان هم به پنهانی بودن بخش اعظمی از آمار‌های نزاع و درگیری در کشور تأکید می‌کند و می‌گوید: “تعداد زیادی از پرونده‌های نزاع در دستگاه‌ها ثبت نمی‌شوند. این نزاع‌ها تأثیر مخرب خود را در جامعه به جای می‌گذارند اما تنها ثبت نمی‌شوند”.

او خشونت را مهم‌ترین علت ارتکاب جرم می‌داند و تأکید می‌کند: “نبود امنیت اقتصادی و فشارهای روانی از مهم‌ترین دلایلی است که باعث نزاع و درگیری در جامعه شده است. البته، از دست رفتن نقش آرامش بخشی در خانواده‌ها نیز علت دیگری است که جامعه ایرانی را به سمت خشونت حرکت داده است. به‌طوری که پدر و مادرهای امروزی اغلب زمان خود را به بیرون از خانه اختصاص می‌دهند و زمان کمتری را صرف تربیت درست فرزندان خود می‌کنند”.

یک نزاع حداقل، ۱۰ نفر را درگیر می‌کند

به گفته این جرم شناس، یک نزاع حداقل ۱۰ نفر را درگیر می‌کند. چراکه وقتی دو نفر باهم درگیر می‌شوند، دو خانواده، چند مسئول قضایی، مددکار و.. درگیر ماجرا می‌شوند.
ایمان دوست به نبود فرهنگ آپارتمان نشینی در کشور هم اشاره می‌کند و می‌گوید: “با این‌که تعداد آپارتمان نشین‌های کشور روز به روز در حال افزایش است اما این فرهنگ در تعداد زیادی از مردم هنوز جا نیفتاده و در قوه قضائیه تعداد زیادی از پرونده‌ها به همین موضوع اختصاص دارد”.

برخی زنان سلاح سرد حمل می‌کنند

او با تأکید بر این‌که قبح بسیاری از ناهنجاری‌ها در جامعه از بین رفته است تأکید می‌کند: “در حال حاضر تعدادی از زنان ما با خود سلاح سرد حمل می‌کنند و با دیگران در خیابان درگیر می‌شوند. حتی شاهد افزایش خشونت‌های کلامی هم در طیف گسترده‌ای از زنان هستیم که گاه به خشونت‌های فیزیکی منجر می‌شود”.

افزایش نزاع بین زوجین در اثر فضای مجازی

بر اساس آمار‌های موجود به‌طور میانگین بیش از ۵۰۰ هزار نفر برای معاینات نزاع به مراکز پزشکی قانونی در سراسر کشور مراجعه می‌کنند که این رقم حدود یک سوم از کل معاینات بالینی سالانه را در برمی گیرد. رضا جمالی زاده رئیس شعبه ۲۳۸ دادگاه خانواده تهران نیز به افزایش خیانت در میان زوجین و نزاع‌های ناموسی طی سال‌های اخیر تأکید می‌کند و می‌گوید: خیانت در فضای مجازی باعث شده تا نزاع بین زوجین و درخواست‌های طلاق افزایش پیدا کند. به‌طوری که حتی برخی از این درگیری‌ها منجر به قتل می‌شود.

او علت اغلب نزاع‌های خانوادگی را کم بودن آستانه تحمل زوجین می‌داند و تأکید می‌کند: “متأسفانه مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی باعث کاهش آستانه تحمل افراد شده است. بر همین اساس، مردم با کوچک‌ترین مشکلی دست به خشونت می‌زنند و با یکدیگر درگیر می‌شوند.جمالی‌زاده با تأکید بر این‌که ۶۰ الی ۷۰ درصد نزاع‌ها با آزار‌های زبانی شروع می‌شود و بعد به ضرب و شتم منجر می‌شود”، ادامه می‌دهد: “آنطور نیست که نزاع و قتل‌ها تنها در افراد سابقه دار ایجاد شود بلکه جنون آنی باعث می‌شود تا فردی که هیچ سابقه کیفری ندارد راهی زندان شود”.

چیزی به عنوان فرهنگ عذرخواهی در کشور نداریم

دکتر محمد ایمان دوست، جرم شناس و حقوقدان می گوید: “این روزها مردم کمتر از یکدیگر عذر خواهی می‌کنند و به جای آن ترجیح می‌دهند با یکدیگر گلاویز شوند. تاجایی که درخش معتقد است چیزی به عنوان فرهنگ عذرخواهی هنوز در بین ایرانی‌ها جایی ندارد. این کارشناس قضایی می افزاید که این فرهنگ نه تنها در میان مردم عادی جایی ندارد بلکه در میان مسئولین هم کاربردی ندارد. حتی زوجین هم دیگر مانند سابق با آرامش با یکدیگر گفت‌و‌گو نمی‌کنند و حقوق خود را با صدای بلند، دعوا، ضرب و شتم و حتی قتل مطالبه می‌کنند”.

اختلاف طبقاتی در جامعه یکی دیگر از دلایلی است که به آمارهای نزاع و درگیری دامن زده است. تاجایی که ایمان دوست، عمیق شدن فاصله طبقاتی را یکی از مهم‌ترین دلایل نزاع و درگیری‌ها می‌داند و می‌گوید: “امروزه ما شاهد اخبار زیادی از رانت‌ها و فساد‌ها در کشور هستیم اما اخبار زیادی در مورد برخورد با این مفاسد منتشر نمی‌کنیم و در مردم احساس خشم تولید می‌کنیم. نه آن‌که برخوردی نشود بلکه این اخبار اغلب پخش نمی‌شود. به‌طور مثال حقوق‌های نجومی را منتشر می‌کنیم اما برخورد با متخلفان را نه!”

او، ورود دستگاه قضایی به پرونده‌های نزاع و درگیری را به تنهایی کافی نمی‌داند و معتقد است دستگاه‌های دیگر هم باید برای کاهش این معضل دست به کار شوند. چراکه موضوع آنقدر پیچیده و وخیم است که رسیدگی به آن تنها با ورود دستگاه قضایی حل نمی‌شود.

تعرض به دو پسر دبستانی به بهانه دیدن خرگوش

پسر جوانی که به بهانه نشان دادن خرگوش و با تهدید چاقو دو کودک دبستانی را مورد آزار و اذیت قرار داده بود، دستگیر شد. وی در بازجویی‌ها مدعی شد خودش در کودکی قربانی تعرض شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایران، ظهر سه‌شنبه ۲۲ آبان دو پسر ۱۰ ساله گریان راهی خانه هایشان شدند و از اتفاق تلخی که برایشان رخ داده بود خبر دادند.

دو پسر بچه که هم مدرسه‌ای بودند، در راه بازگشت به خانه از سوی پسر همسایه اغفال شده و به بهانه نشان دادن خرگوش به خانه او رفته بودند اما پسر جوان با تهدید چاقو آنها را قربانی نقشه خود کرده بود.

با افشای راز این حادثه، موضوع به پلیس اعلام شد و کارآگاهان پلیس پایتخت وارد عمل شده و پسر ۲۱ ساله را بازداشت کردند. پسر جوان در بازجویی به جرم خود اعتراف کرد.

گفت‌و‌گو با متهم

چهره‌ای رنگ پریده و دستانی لرزان دارد می‌گوید از کاری که کرده پشیمان است.

فکر این نقشه از چه زمانی به ذهنت رسید؟

من در کودکی دو بار قربانی تعرض شدم. یکبار زمانی که ۷ سال بیشتر نداشتم مرد ناشناسی مرا مورد آزار و اذیت قرار داد و دفعه دوم ۱۴ سالم بود که دو مرد مرا آزار دادند. یکی از دلیل‌هایی که این دو کودک را به خانه بردم به نوعی انتقام‌جویی بود. اما اصل ماجرا این بود که من همجنس‌گرا هستم و از طرفی بیماری دو قطبی – روحی – دارم.

به خانواده‌ات در مورد اتفاقی که در کودکی برایت رخ داد حرفی زدی؟

مثل بیشتر افرادی که این اتفاق برایش رخ می‌دهد من هم سکوت کردم.

به خاطر بیماری ات تحت درمان بودی؟

برای دو قطبی بودنم از سن ۱۷ سالگی تحت درمان قرار گرفتم. ۱۱ بار در بیمارستان بستری شدم اما این اواخر دیگر همراهی نمی‌کردم و داروهایم را نمی‌خوردم.

چرا؟

با خودم فکر می‌کردم که تأثیری ندارد.

آیا خانواده ات می‌دانند مشکل جنسی داری؟

به پدرم درباره این موضوع چیزی نگفتم چون او هم مشکل روحی داشت. مادرم هم زیاد جدی نگرفت و گفت اگر سختت است برویم دکتر.

به غیر از این دو پسر دانش‌آموز کودک دیگری را هم مورد آزار و اذیت قرار دادی؟

بله، البته برای مدت‌ها قبل است. چند تا از بچه‌های کوچک فامیل را مورد آزار و اذیت قرار دادم. اما کلاً سعی می‌کردم خودم را کنترل کنم. برای همین با وسوسه هایم در رابطه با همکلاسی هایم توانستم مقابله کنم. شاید فکر کنید من آدم ضعیفی هستم اما این‌طور نیست فقط ذهنم مریض است و نمی‌توانم خودم را کنترل کنم.

چه شد که تصمیم گرفتی دو تا پسر بچه را قربانی نقشه ات کنی؟

نتوانستم خودم را کنترل کنم. خانه ما نزدیک مدرسه پسرانه است وقتی از مدرسه تعطیل شدند مقابل پنجره خانه‌مان رفتم. به دو تا از بچه‌ها که در حال عبور از خیابان بودند گفتم بیایند خانه‌مان تا به آنها خرگوش نشان دهم. بچه‌ها گفتند خرگوش را از پنجره نشانشان بدهم اما من به بهانه‌ای آنها را به داخل خانه کشیدم.

بعد چه اتفاقی افتاد؟

بچه‌ها از خانه رفتند و نیم ساعت بعد پلیس آمد و مرا بازداشت کرد.

آن زمان کسی خانه‌تان نبود؟

پدرم که سرکار بود مادرم هم برای خرید رفته بود بیرون که وقتی مأموران داخل خانه بودند به خانه آمد.

با وعده مساعد مسئولان زندان؛ پایان اعتصاب غذای عبدالرضا قنبری معلم و زندانی سیاسی

عبدالرضا قنبری، معلم و زندانی سیاسی که در تاریخ ۱۹ آبان‌ماه در پی انتقال به زندان رجایی شهر کرج دست به اعتصاب غذا زده بود روز گذشته با وعده مساعد مسئولین مبنی بر بازگشت به زندان اوین و با درخواست تعدادی از دوستان و خانواده‌اش به اعتصاب غذای خود پایان داد. وی در تاریخ ۱۹ آبان‌ماه از بند ۸ زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۲۳ آبان‌ماه ۹۷ عبدالرضا قنبری، معلم و زندانی سیاسی با وعده مساعد مسئولین مبنی بر بازگشت وی به زندان اوین به اعتصاب غذای خود پایان داد.

عبدالرضا قنبری با انتشار یادداشتی از پایان اعتصاب خود خبر داده گفته است: “پیام این عزیزان مرا بر آن داشت که به اعتصاب غذای خود پایان دهم و خانواده و دوستان را از نگرانی درآورم. به اطلاع می‌رسانم که پیگیری‌هایی که همسر و وکیل اینجانب در این چند روز انجام دادند به اینجا ختم شده است که مسئولین قول داده‌اند به خواسته‌ام مبنی بر بازگشت به زندان اوین در اسرع وقت رسیدگی نمایند”.

روز شنبه ۱۹ آبان‌ماه ۱۳۹۷، عبدالرضا قنبری معلم و زندانی سیاسی در پی انتقال از بند ۸ زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج دست به اعتصاب غذا زده بود.

پیشتر یک منبع نزدیک به آقای قنبری در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “عبدالرضا قنبری در حالی از بند ۸ زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شده است که در حکم صادره علیه ایشان تبعید وجود نداشته، از این رو آقای قنبری در اعتراض به انتقال خود از روز ۱۹ آبان‌ماه دست به اعتصاب غذا زده است”.

در تاریخ ۲۱ مهرماه ۹۷ عبدالرضا قنبری، زندانی سیاسی سابق زندان رجایی شهر کرج پس از حضور در دادسرای اوین توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۸ زندان اوین منتقل شده بود.

پیشتر یک منبع نزدیک به آقای قنبری به گزارشگر هرانا گفته بود: “حکم حبس آقای قنبری در شهریورماه سال ۹۶ در رسیدگی مجدد توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه از ۱۰ سال حبس به ۱۵ سال حبس افزایش پیدا کرده است”.

لازم به ذکر است عبدالرضا قنبری چند روز پس از وقایع موسوم به عاشورای سال ۸۸ در مدرسه‌ای که در آن تدریس می‌کرد بازداشت و پس از حدود دو ماه بازجویی در یهمن ماه ۸۸ توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام محاربه از طریق همکاری با سازمان مجاهدین خلق به اعدام محکوم شده بود.

حکم اعدام وی پس از چهار سال در پی تبرئه شدن وی از اتهام محاربه در دیوان عالی کشور نقض شده و در خردادماه ۹۲ از بابت باقی اتهامات توسط شعبه یک دادگاه انقلاب به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم نیز در دادگاه تجدید نظر به ۱۰ سال حبس کاهش پیدا کرد.

این معلم زندانی سپس در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۹۴ پس از تحمل بیش از ۶ سال حبس به دلیل حذف ماده ۱۸۶ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۷۵ که منجر به قبول اعاده دادرسی و بالطبع تعلیق اجرای حکم او شده بود، از این زندان آزاد شد.

اما نهایتا با قبول اعاده دادرسی و بررسی مجدد پرونده حکم صادره به ۱۵ سال افزایش پیدا کرده و هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج در حال تحمل حبس است.

بازداشت ۵۰ دختر و پسر در یک مهمانی در مراغه

دادستان عمومی و انقلاب مراغه گف که ۵۰ نفر در یک مهمانی در این شهرستان دستگیر شدند. ورود به حریم خصوصی شهروندان از جمله انتقاداتی است که به نظام قضایی و انتظامی ایران وارد است.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایرنا، نادر نجد روز چهارشنبه افزود: “این افراد دیشب در یک مهمانی در یکی از باغات حاشیه شهر با دستور به موقع قضائی و حضور ماموران انتظامی دستگیر شدند”.

دادستان عمومی و انقلاب مراغه ادامه داد: “افراد دستگیر شده وضعیت مناسبی نداشتند و اقدام به شرب خمر نیز کرده بودند”.

وی گفت: “۱۳ مرد و ۹ زن برای سیر مراحل قانونی بازداشت و بقیه افراد به قید وثیقه آزاد شدند”.

نجد اضافه کرد: “با حکم دادستانی دستور پلمپ محل برپایی پارتی نیز صادر شد”.

بر اساس داده های ۲۹۴۵ گزارش ثبت شده در مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در سالی که گذشت (اول فروردین ۱۳۹۶  تا ۲۷ اسفند ۱۳۹۶) حداقل ۱۲۵۲ شهروند دیگر نیز صرف انتخاب سبک زندگی و شرکت در مهمانی های خصوصی در شهرهای مختلف ایران بازداشت شدند.

حسن روحانی، رییس جمهور ایران در اوایل سال ۱۳۹۵ گفته بود: «حق نداریم در زندگی خصوصی و عمومی مردم دخالت کنیم.» او همچنین گفته بود: «آزادی مردم با آیین نامه و سلیقه افراد و برخی دستگاه‌ها نمی تواند محدود شود و آزادی مردم به غیر از قانون با هیچ چیز دیگری محدود نمی شود و حتی دولت و قوه قضاییه هم نمی توانند مردم را محدود کنند و فقط قانون می تواند چارچوب‌هایی در این زمینه داشته باشد.»

لازم به ذکر است که ورود به حریم خصوصی شهروندان و مداخله در امور فردی آنان از جمله انتقاداتی است که به نظام قضایی و انتظامی ایران وارد است.

شهرستان مراغه با حدود ۲۶۳ هزار نفر جمعیت در ۱۲۷ کیلومتری تبریز، مرکز آذربایجان شرقی واقع است.

کودک آزاری با دریل در استان زنجان

چندی پیش پدر خانواده‌ای در یکی از روستاهای خدابنده، به دلایلی نامعلوم دختر نوجوانش را مورد ضرب و شتم قرار داد و زانوی او را با دریل سوراخ کرد. این در حالی است که متاسفانه پدر خانواده بعد از چنین اقدامی، دختر نوجوان را به بیمارستان انتقال نمی‌دهد و او را با دردی آزاردهنده چند روز در خانه حبس می‌کند. اما همسایه‌ها صدای ناله‌ها و ضجه‌های این دختر دانش‌آموز را می‌شنوند او را در حالی که از درد به خود پیچیده بود، پیدا می‌کنند. مدیرکل بهزیستی استان زنجان گفت که مادر و دختر نوجوانی که توسط پدرش با دریل آسیب‌دیده تا زمان روشن شدن تکلیف، در خانه امن هستند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایسنا، محمد محمدی‌قیداری در این رابطه، در خصوص اقدامات بهزیستی اظهار کرد: “زمانی که دختر نوجوان از بیمارستان ترخیص شد، به همراه مادر و برای جلوگیری از آسیب‌های احتمالی با دستور دادستان به خانه امن زنجان منتقل شدند و در واقع مقرر است که تا زمان روشن شدن تکلیف در این مرکز نگهداری شوند”.

این مسئول ادامه داد: “در حال حاضر پدر خانواده در زندان به سر می‌برد و بهزیستی، احقاق حقوق دختر آسیب‌دیده را از طریق پزشکی قانونی پیگیری می‌کند. البته بهزیستی در وهله اول به دنبال روزنه‌ای می‌گردد تا بین پدر و سایر اعضای خانواده صلح برقرار کند و برای دست‌یابی به این منظور همه جوانب را بررسی می‌کند”.

وی افزود: “در صورت لزوم، پدر بعد از آزادی از زندان تحت مشاوره‌های تخصصی قرار گرفته و از نظر روحی ارزیابی می‌شود تا در صورت برقراری صلح و سازش با اعضای خانواده، جلوی مشاجرات و ضرب و شتم‌های احتمالی گرفته شود؛ در واقع این‌که از پدر تعهد گرفته شود و مادر و دختر به محل زندگی خود بازگردند تا حد زیادی بستگی به نوع برخورد پدر بعد از آزادی دارد”.

تجمعات قلعه بابک؛ احضار محمد خاکپور، فعال ترک به دادسرای اردبیل/ سند

محمد خاکپور فعال ترک (آذربایجانی) روز جاری طی ابلاغیه‌ای به شعبه اول دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب اردبیل احضار شد. در این ابلاغیه از وی خواسته شده که طی ۵ روز آینده به این دادسرا مراجعه کند. وی در تیرماه سال جاری و در جریان تجمعات سالانه قلعه بابک بازداشت و پس از سه روز آزاد شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۲۳ آبان‌ماه ۹۷ محمد خاکپور فعال ترک (آذربایجانی) طی ابلاغیه‌ای به شعبه اول دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب اردبیل احضار شد.

در این احضاریه از وی خواسته شده طی پنج روز آینده جهت دفاع از اتهام انتسابی به این دادسرا مراجعه کند و عدم حضور در زمان معین باعث صدور حکم جلب وی خواهد شد.

محمد خاکپور پیشتر در تاریخ ۱۴ تیرماه ۹۷ در جریان تجمعات سالانه قلعه بابک به همراه ضرب و شتم بازداشت و سه روز بعد آزاد شده بود.

این فعال ترک (آذربایجانی) پیش از این نیز بارها سابقه بازداشت و محاکمه را در پرونده خود دارد.

لازم به ذکر است در تیرماه سال جاری در جریان تجمعات سالانه قلعه بابک دستکم ۸۰ تن از فعالان ترک (آذربایجانی) در شهرهای مختلف کشور بازداشت شدند.

محمد خاکپور در تیرماه سال ۹۵ نیز همراه تعدادی دیگر از فعالین مدنی در شهر اردبیل توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود.

قلعه‌بابک یا دژ بابک، بنا شده در بالای کوهی به بلندای ۲۳۰۰ متر، نزدیک به سه کیلومتری شهر کلیبر. دژ در زمان ساسانیان ساخته شده ولی نام خود را از نام بابک خرمدین، رهبر مبارزان با خلفای عباسی در سال ۸۹۳ میلادی، گرفته‌است.

در سال‌های اخیر، به طور منظم فعالان ترک (آذری) با حضور در تجمعاتی سالانه در این محل به طرح مطالبات خود می‌پردازند.

نماینده دادستانی؛ چاره کار خودکشی است؛ چهل و نهمین روز اعتصاب غذای حمزه درویش

حمزه درویش، زندانی سنی مذهب زندان رجایی شهر کرج در اعتراض به عدم رسیدگی به درخواست اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور و عدم دسترسی به وکیل در چهل و نهمین روز اعتضاب غذا دچار کاهش وزن و فشار خون و همچنین درد در ناحیه شکم و قفسه سینه شده است. گفته می‌شود نماینده دادستانی به این زندانی گفته است وزارت اطلاعات مانع از قبول اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور شده است و تنها راه جز همکاری با وزارت اطلاعات “خودکشی” است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حمزه درویش، زندانی سنی مذهب زندان رجایی شهر کرج در اعتراض به عدم رسیدگی به درخواست اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور در چهل و نهمین روز اعتصاب غذای خود بسر می‌برد.

یک منبع نزدیک به خانواده آقای درویش در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “حمزه درویش در چهل و نهمین روز اعتصاب غذا به شدت ضعیف و دچار کاهش وزن ۱۳ کیلوگرمی شده است. علاوه بر این از ناحیه شکم و قفسه سینه نیز دچار درد شدید شده به طوری که قدرت تکلم را نیز از او گرفته است. درخواست وی حق داشتن وکیل و قبول اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور است ولی تا کنون اقدامی بابت خواسته وی صورت نگرفته است”.

وی همچنین افزود: “معاون دادستان «رستمی» در پاسخ به سوال حمزه درویش در رابطه با دلیل رد اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور به وی گفته که وزارت اطلاعات مانع از قبول اعاده دادرسی او می‌شود و حتی اگر بیگناه باشی بدون تائیدیه وزارت اطلاعات هیچ اعاده دادرسی پذیرقته نیست و تنها راه راضی کردن وزارت اطلاعات جز همکاری با آنها «خودکشی» است.”

حمزه درویش زندانی محبوس در زندان رجایی شهر کرج از تاریخ ۳ مهرماه در اعتراض به عدم رسیدگی به درخواست اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور و عدم دسترسی به وکیل انتخابی دست به اعتصاب غذا زده است.

وی پس از اعتصاب به مدت ۳ روز در سلول انفرادی نگهداری شده و پس از آن مجددا به بند بازگردانده شده است.

این اعتصاب در حالی در جریان است که خانواده این زندانی به دلیل دوری مسافت و هزینه‌های ناشی از رفت و آمد به ندرت موفق به ملاقات با وی می‌شوند و همچنین مسئولین زندان بیشتر اوقات اجازه تماس با خارج از زندان را نیز به وی نمی‌دهند.

این زندانی پیشتر نیز به اعتصاب غذا مبادرت کرده بود و از جمله به دلیل آسیب‌های وارده ناشی از اعتصاب غذای طولانی با پابند و دستند به پزشکی قانونی اعزام شده بود.

در زمان اعتصاب پیشین به دستور غلامرضا ضیایی مدیر زندان، آقای اسماعیلی معاون پشتیبانی و آقای ذولفعلی مسئول حفاظت فیزیکی زندان به شدت و تا حدی که تمام بدنش سیاه و کبود شده بود مورد ضرب و شتم قرار گرفت و پس از آن بدون رسیدگی پزشکی و در حالت اعتصاب به مدت سه هفته در بند قرنطینه زندان نگهداری شده بود.

حمزه درویش، زندانی ۲۴ ساله اهل تالش مدعی است در سال ۹۳ نیروهای داعش با فریب، او را به ترکیه کشانده و سپس به سوریه منتقل کرده‌اند. مدتی را در زندان داعش بوده و سپس به ایران فرار کرده و خود را به نیروهای امنیتی معرفی کرده است و حتی این شانس را داشته که با قید ضمانت آزاد باشد و به شغل پرورش بلدرچین مشغول شود. وی مدتی پیش به صورت غیرمنتظره بازداشت شد. او در دادگاهی پرابهام به ۱۸ سال حبس محکوم شد که میزان ۱۵ سال آن را باید تحمل کند.

آقای درویش در مردادماه ۹۶  نامه‌ای خطاب به افکار عمومی نوشت و در آن به شرح سرگذشت خود پرداخت و از نهادهای مدافع حقوق بشر، طلب استمداد کرد.

او در نامه خود تاکید می‌کند اعتراض او به حکم دادگاه بدوی اساسا در نظر گرفته نشده و اکنون از محکومیت ۱۸ سال حبس تعزیری با احتساب ماده ۱۳۴ مدت ۱۵ سال را لازم است تحمل کند.

افزایش آمار محل کسب پلمب شده شهروندان بهایی در اهواز

در ادامه پلمب محل کسب شهروندان بهایی در اهواز تا پایان وقت روز گذشته تعداد محل‌های کسب پلمب شده این شهروندان که محل کسب خود را در یک مناسبت مذهبی تعطیل کرده بودند به ۵ نفر رسید. طبق قانون شهروندان می‌توانند تا ۱۵ روز در سال بدون دلیل خاصی اماکن کسب خود را تعطیل کنند با اینحال این قانون برای شهروندان بهایی لحاظ نمی شود و در هر مناسبت مذهبی که طبق باورهای دینی آنان کسب و کار باید متوقف شود اداره های انتظامی و اماکن به پلمب اماکن کسب آنان اقدام می کنند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، تا پایان وقت روز دوشنبه ۲۱ آبان‌ماه ۹۷ محل کسب دستکم ۴ تن دیگر از شهروندان بهایی ساکن اهواز به دستور مقامات قضایی پلمب شده است.

اسامی این چهار شهروند بهایی “ورقا درخشان”، “بهروز زهدی”، “جهانبخش افشارزاده”(هر سه نفر صنف تزئینات داخلی ساختمان) و “فیض‌الله قنواتیان”(صنف تعمیرکار تلوزیون) توسط هرانا احراز شده است.

با احتساب این چهار نفر تعداد شهروندان بهایی اهواز که محل کسبشان به دستور نهادهای قضایی پلمب شده به ۵ نفر رسید.

هرانا روز دوشنبه ۲۱ آبان‌ماه در گزارشی از پلمب محل کسب “سهراب درخشان“(صنف تزئینات داخلی ساختمان) شهروند بهایی شهر اهواز خبر داده بود.

روز گذشته یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “ساعت ۱۲ ظهر امروز محل کسب دستکم یکی از شهروندان بهایی ساکن اهواز در پی تعطیلی دو روزه بهاییان در روزهای ۱۸ و ۱۹ آبان‌ماه به دستور مقامات قضایی پلمب شد”.

در تیرماه سال گذشته نیز محل کسب دست کم ۱۱ شهروند بهایی شهر اهواز که محل کسب خود را در یک مناسبت مذهبی تعطیل کرده بودند توسط اداره اماکن این شهر پلمب و پس از دو ماه در تاریخ ۱۶ شهریورماه ۹۶ فک پلمب شد.

هرانا پیشتر نیز در گزارشی از پلمب محل کسب دو شهروند بهایی در آبادان به نام‌های آرام آزادی و آرمان آزادی در ارتباط با مناسبات مذهبی روزهای اخیر بهاییان از تاریخ ۱۴ آبان‌ماه به دستور مقامات قضایی خبر داده بود.

شهروندان بهایی بر اساس باور دینی خود اماکن کسب خود را به هدف اجرای مناسک مذهبی تعطیل می‌کنند. اما دستگاه‌های انتظامی و امنیتی علیرغم حقوق مشخص قانونی و شهروندی افراد در عمل به باورهای دینی خود و نحوه مدیریت اماکن تجاری خود، به پلمپ اماکن کسب آنان اقدام می کنند.

اقدام به پلمب مراکز صنفی شهروندان بهایی در حالی انجام می‌شود که براساس بند ب ماده ۲۸ قانون نظام صنفی، صاحبین واحد صنفی می‌توانند تا سقف ۱۵ روز در سال واحد صنفی خود را بدون اطلاع اتحادیه تعطیل نمایند.

پلمب اماکن کسب بهاییان در ایران در حالی ادامه دارد که شهیندخت مولاوردی دستیار ویژه رییس‌جمهور در امور حقوق شهروندی ۱۲ آذرماه سال جاری در گفتگو با رسانه ها گفت که “راجع به پلمپ اماکن تجاری و ممانعت از فعالیت بهایی‌ها، استعلاماتی از معاونت حقوقی رئیس جمهور شده است و این بحث را ازطریق حقوقی پیش می‌بریم تا راهکاری برای موضوع بیابیم.”

نامه‌ی سرگشاده گلرخ ایرایی، در واکنش به عدم رسیدگی پزشکی به بیماری سرطان آرش صادقی

گلرخ ابراهیمی ایرایی، کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین در واکنش به عدم رسیدگی پزشکی به همسرش آرش صادقی، که در زندان رجایی شهر کرج محبوس است و از چندی پیش مشخص شده به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندرو سارکوم مبتلاست، نامه‌ای سرگشاده نوشته است. او با بیان اینکه از دی‌ماه سال ۹۶ تاکنون بدون هیچ توضیح مشخصی من و همسرم از ملاقات و تماس تلفنی محروم بوده‌ایم، در بخشی از نامه خود می‌گوید: “آرش که پس از تحمل بازداشت‌های مکرر و از دست دادن مادرش طی حمله‌ی سربازان گمنام رژیم اسلامی به منزلشان و محروم شدن از حق تحصیل و محرومیت از حقوق شهروندی و تحمیل ۱۹ سال حبس بدون وجود ادله و اسنادی معتبر جهت صدور آن، هم‌اکنون با کینه‌توزی سپاه ثارالله و قوه‌ی قضاییه مواجه است. حق درمان که از حقوق اولیه‌ی زندانیان است و طبق قوانین خود نوشته‌ی جمهوری اسلامی، زندانی محق به استفاده از آن است از آرش دریغ کرده و همچنان با مخالفت، سکوت و بی‌تفاوتی‌شان مواجه هستیم”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج که از چندی پیش مشخص شد به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندرو سارکوم مبتلا شده است با تاخیر بسیار مورد عمل جراحی خارج کردن تومور از ناحیه دست راست قرار گرفت ولی به دلیل تعجیل مسئولین زندان برای بازگرداندن او به زندان درمان این زندانی نیمه تمام ماند.

به دلیل درمان نیمه کاره دست وی از ناحیه جراحی شده به شدت عفونت کرد، علاوه بر این موضوع روز شنبه ۲۱ مهرماه این زندانی با تاخیر بسیار برای انجام آزمایشات به بیمارستان امام خمینی اعزام شد، آرش صادقی طی این اعزام و در محل بیمارستان مورد ضرب و شتم ماموران همراه قرار گرفت، ماموران بصورت عمدی به محل جراحی شده آقای صادقی در ناحیه دست راست که دجار عفونت نیز است ضرباتی زده‌اند که باعث تورم و خون مردگی مضاعف شده است.

در واکنش به به عدم رسیدگی مناسب پزشکی و کارشکنی مستمر در راه درمان آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی ایرایی، همسر وی که خود در زندان اوین محبوس است، نامه‌ای سرگشاده نوشته است.

متن کامل این نامه را به نقل از هرانا در ادامه بخوانید:

از دی‌ماه ۹۶ تاکنون بدون هیچ توضیح مشخصی من و همسرم آرش صادقی از ملاقات و تماس تلفنی محروم بوده‌ایم و در تمام این مدت به‌جز یک ملاقات ۲ ساعته که بیش از پنج ماه از آن می‌گذرد ، هیچ تماسی باهم نداشته و کاملاً از هم بی‌خبریم.

در ماهای اخیر به دلیل بروز سرطان اخبار بسیاری از وخامت حال آرش شنیدم که نهایتاً تنها کاری که انجام شد اعزام او جهت جراحی به بیمارستان بود که سریعاً بعد از یکی دو روز از انجام جراحی با وجود مخالفت کادر پزشکی و اصرار سپاه ثارالله به زندان بازگردانده شد که طبق تأیید بهداری گوهردشت پیشروی بیماری و نبود امکانات در زندان به حدی بود که مسئولین بهداری مسئولیت عواقب حضور آرش را در زندان پس از انجام جراحی، به عهده نگرفتند.

با بروز عفونت پس از جراحی هم چنان آرش در زندان بوده و با اعزام و بستری نمودن وی در بیمارستان مخالفت می‌شود.

همه‌ی این‌ها در حالی است که پس از گذشت چند ماه از جراحی و اثبات ضرورت شیمی درمانی و تأکید کادر پزشکی بیمارستان مربوطه بر انجام شیمی‌درمانی در صورت حضور آرش در زندان و تأیید پزشکان خود گماشته‌ی جمهوری اسلامی در بهداری گوهردشت مبنی بر عدم توانایی رسیدگی به وی در طول مدت شیمی درمانی، همچنان اقدامی جهت بستری نمودن آرش در بیمارستان و شروع شیمی درمانی صورت نگرفته است.

آرش که پس از تحمل بازداشت‌های مکرر و از دست دادن مادرش طی حمله‌ی سربازان گمنام رژیم اسلامی به منزلشان و محروم شدن از حق تحصیل و محرومیت از حقوق شهروندی و تحمیل ۱۹ سال حبس بدون وجود ادله و اسنادی معتبر جهت صدور آن، هم اکنون با کینه توزی سپاه ثارالله و قوه‌ی قضاییه مواجه است. حق درمان که از حقوق اولیه‌ی زندانیان است و طبق قوانین خود نوشته‌ی جمهوری اسلامی، زندانی محق به استفاده از آن است از آرش دریغ کرده و هم چنان با مخالفت، سکوت و بی‌تفاوتی‌شان مواجه هستیم.

طی مدت حبس و محرومیت بی دلیل از ملاقات و تلفن با یکدیگر هرگز تقاضایی مبنی بر کم کردن عقده‌گشایی‌هایشان نداشتیم. حال آنچه مهم است این می‌باشد که جان آرش به واقع در خطر است و آنچه که فکر می‌کردم نباید پیش آید و آنچه که جبران ناپذیر می‌دیدم بروز کرده و نمی‌دانم بازگشت سلامت آرش تا چه حد میسر خواهد بود.

قوانینی که اصطلاحاً برای احقاق حقوق زندانیان در نظر گرفته‌اند و در مجامع بین‌المللی لاف آن را می‌زنند در چنین شرایطی از زیر عبای استبدادشان بیرون میزند و رسوایشان می‌کند. توقع انسانیت از آنکه بیشتر خود را اثبات کرده در میان نیست . آنچه مهم است از دست رفتن زمان است که هر روز بیش از روز قبل شرایط وخیم‌تر و شادی جبران ناپذیر می‌کند.

یقیناً هرچه قدر اوج وقاحت و بی‌تفاوتی از دست رفتن سلامت همسرم بیشتر شود، توان و قدرت آرش در مقابله با هر آنچه که پیش رو دارد نیز بیشتر خواهد شد و این را نیز به‌مانند باقی فشارها و آسیب‌ها و بی‌عدالتی‌ها پشت سر خواهد گذاشت.

از همه‌ی دوستان و نهادهایی که در کنارمان هستند سپاسگزارم و قدردان رفقای عزیزمان که در زندان گوهردشت لحظه ایی آرش را تنها نگذاشته‌اند، هستم. باشد که شعور رخ بنماید و این حجم سنگین بی‌خردی فروکش کند.

گلرخ ابراهیم ایرایی / بند زنان زندان اوین، ۲۱ آبان ۹۷″

در رابطه با نویسنده این نامه نیز گفتنی است، گلرخ ابراهیمی ایرایی در تاریخ ۱۵ شهریور سال ۹۳ به همراه همسرش آرش صادقی بازداشت و دو روز در خانه امن سپاه نگهداری و سپس بعد از تحمل ۲۰ روز سلول انفرادی در بند ۲-الف سپاه با تودیع وثیقه ۸۰ میلیون تومانی آزاد شد. ماموران سپاه ثارالله در تاریخ سوم آبان ماه سال ۹۵ بدون احضاریه کتبی جهت اجرای حکم حبس بازداشت کردند. قاضی صلواتی وی را درحالی که در بیمارستان تحت عمل جراحی بود، به طور غیابی به اتهامات “توهین به مقدسات، اجتماع و تبانی علیه نظام” به ۶ سال حبس محکوم کرد که این حکم با اعمال ماده ۱۳۴ به ۵ سال کاهش یافت و بعد از مدتی شامل عفو شده و به ۲ سال و نیم تقلیل پیدا کرد.