روایت مرگ یک تبعه افغانستان در ایران

     رادیو پارس – یک شهروند افغانستانی بر اثر کمبود اکسیژن و سکته قلبی در اردوگاه سفید سنگ فریمان درگذشت.

به گزاری خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سید غلام حیدر حسینی، ۵۵ ساله و تبعه افغانستان در اردوگاه سفید سنگ فریمان در استان خراسان رضوی بر اثر سکته قلبی ناشی از کمبود اکسیژن در محیط در بسته اردوگاه و دیر رسیدن نیروی کمکی برای انتقال ایشان به بیمارستان، درگذشت.

سید احمد حسینی فرزند آن مرحوم در مصاحبه با خبرنگار هرانا ضمن تائید این خبر، جزئیات جدیدی از روند منتهی به فوت پدرش را بازگو کرد.

فرزند این تبعه افغانستانی فوت شده در ابتدا و در پاسخ به این سوال که چه شد که شما و پدرتان به اردوگاه سفید سنگ فریمان منتقل شدید به خبرنگار هرانا گفت: “چهارشنبه هفته گذشته ما را به حسن آباد شاندیز منتقل کردند. در آنجا بودیم که پدرمان نیز به آنجا منتقل شد. ایشان در حال رفتن به سرکار بودند که به این محل منتقل شدند. مدارک ما را چک کردند. کارت کارگری ما درست بود اما کارت آمایش کارت پارسال بود و کارت امسال را هنوز نگرفته بودیم. ولی پولهای مربوطش را واریز کرده بودیم. فقط وقتی به آنجا رفتیم سیستم قطع بود. بعد آنجا بودیم که به ما گفتند باید به اردوگاه سفید سنگ فریمان بروید.”

احمد حسینی در ادامه و در ارتباط با وضعیت اردوگاه سفید سنگ و روند منتهی به فوت پدر و “ضرب و شتم شدید برادرش” گفت: “بعد ما را در آنجا به سالنی بردند و که هر شب ۲۵۰۰ نفر در آن حضور داشتند. این افراد چه با مدارک و چه بدون مدارک بودند. ما از روز چهارشنبه تا روز جمعه در آنجا بودیم. روز جمعه بعد از ظهر ساعت دو و نیم حال پدرمان خراب شد و گفتند که ما را از اینجا بیرون ببرید. ما دم در رفتیم. ولی مسئولان در را خیلی دیر باز کردند. تا جایی که با سنگ به شیشه زدیم تا بشکند و ایشان خبردار بشوند و به پائین بیایند و در را باز کنند. چون حال پدر ما خیلی خراب بود. وقتی ما میخواستیم پدرمان را خارج کنیم اینها برادرمان را که در می زد کشیدند تو خیلی زدند. من و برادرم را به داخل فرستادند و پدرم را بردند.”

فرزند مرحوم حسینی ادامه داد: “روز یکشنبه صبح پیش رئیس اردوگاه رفتیم و به ما گفتند که این اتفاق افتاده و پدرمان فوت شده است.”

این تبعه افغانستانی در ادامه و در ارتباط با روند تحویل گرفتن پیکر پدرشان به خبرنگار هرانا گفت: “پیش رئیس اردوگاه به ما گفتند که شما باید رضایت بدهید تا ما شما را رها بکنیم. اگر شکایت بکنید ما را شما را نگه می داریم. ما چون دو مریض در خانه داشتیم، هم مادرم هم مادر بزرگم مریض هستند و ما دو برادر در اینجا بودیم، گفتیم که اگر پیکر پدرمان را به در خانه ببرند آنها هم از بین می روند. نتیجتا به اجبار هر چه آنها خواستند امضا کردیم و آمدیم. بعد ما جسد پدرمان را از بیمارستان تحویل گرفتیم.”

احمد حسینی ضمن تائید دلیل فوت پدر مبنی بر ایست قلبی به دلیل کمبود اکسیژن، در ارتباط با مشکلات دیگر پیش آمده برای ایشان پس از فوت پدر به خبرنگار هرانا می گوید که “مدارک در لباسهای ایشان بوده ولی بعد از تحویل جسد هیچ لباسی را به ما تحویل ندادند. از اردوگاه هم پرسیدیم میگویند که ما نمی دانیم لباسهایش کجاست. لخت که نمی شود ایشان را به بیمارستان برده باشند؟ ما مانده ایم که چگونه مدارکمان را بگیریم.”

فرزند مرحوم حسینی در پاسخ این سوال که چه مدارکی در لباسها و کیف پدر بوده ادامه میدهد: “کارت آمایش برادرم در کیف پدرم بوده و الان مدارکمان دوباره ناقص شده و نمی توانیم مدارکمان را به روز کنیم. هیچ جوابی نمی دهند. می پرسیم ما این مدارک را میخواهیم به روز کنیم چه کنیم؟ هیچ جواب درستی به ما نمی دهند.”

احمد حسینی همچنین و در پایان ضمن اعلام این نکته که “بیمارستان و اردوگاه سفید سنگ” هر دو گفته اند که برای پیگیری مسئله تماس نگیرید و پاسخگو نیستند گفت که از کنسولگری افغانستان در ایران و همچنین کمیساریای عالی پناهندگان اعلام شده است که مسئله را پیگیری خواهند کرد.

لازم به ذکر می باشد، نحوه برخورد نیروهاى مسئول و در ارتباط با پناهندگان و مهاجرین قانونی و غیرقانونی افغانستانی در ایران همواره مورد انتقاد سازمان هاى مدافع حقوق بشر بوده است.

تبعه افغانستان