امریکا گمان می کرد، اگر با جمهوری اسلامی بر سر مسئله هسته ای به توافق برسد، رژیم یاغی حاکم بر ایران ناگزیر می شود، در چارچوبهایی که امریکا تعیین می کند، حرکت کرده و به بلوک غرب بپیوندد.
با نگاهی واقع بینانه تر دیده می شود،شرایط ژئو- پلی تیک منطقه و بلکه جهان به سرعت در حال تغییر است. امریکا گمان می کرد، اگر با جمهوری اسلامی بر سر مسئله هسته ای به توافق برسد، رژیم یاغی حاکم بر ایران ناگزیر می شود، در چارچوبهایی که امریکا تعیین می کند، حرکت کرده و به بلوک غرب بپیوندد.اما دیدیم که این روسیه بود که فورا وارد کارزار شد و به عقد قرار داد های نظامی و تجاری با رژیم پرداخت تا به غرب بگوید، متحد منطقه ای خود را به غرب نمی دهد و با برداشته شدن تحریم ها، بیش از گذشته دست های خود را در شکم نظام اقتصادی- سیاسی و نظامی جمهورس اسلامی فرو می برد.سیاستی که خامنه ای و سپاه به شدت از ان خشنود هستند و البته دولت روحانی نیز از ان استقبال کرده است.
از دیگر سو بار دیگر، روسیه با دخالت نظامی در سوریه به اوباما برگ زد تا نشان بدهد، سوریه و ایران را با هم می خواهد و حتا عراق را نیز رها نمی کند. راه دخالت نظامی در سوریه را غرب باز کرد، اما تا این جای کار، برنده ی ان روسیه، اسد و خامنه ای است.برای این که اوباما همواره یک گام عقب تر از رقبای جهانی و منطقه ای خود بوده است.این در حالی است که رژیم جمهوری اسلامی به سرعت و از طریق سپاه قدس بر دخالت های خود در کشور های عربی می افزاید.در این جا نیز بین جناح خامنه ای و جناح روحانی نوعی هماهنگی وجود دارد و هر دو جناح سیاست توسعه طلبی منطقه ای را دنبال می کنند.
در مسائل داخلی ایران اما مسئله بسیار پیچیده تر است. رقابت و جدال در بین دو جناح حاکم به شدت و به نفع جناح رفسنجانی ، ادامه دارد. ظریف کاری را انجام داد که روحانی از انجام دادن ان نا توان بود. او به خوبی توانست رهبری سیاست خارجی را در دست بگیرد و گام به گام خامنه ای را مجاب کرده و به دنبال خود بکشاند. او نه تنها تابوی مذاکره با وزیر خارجه امریکا را شکست و با امریکایی ها توافق نامه امضا کرد، بلکه با جان کری ،قدم زد و اینک با اوباما دست داد.برای این که به خوبی می داند، خامنه ای مجبور است، در برابر اقدامات او کوتاه بیاید و دلواپسان هیاهوی بیهوده کرده و به اصطلاح عامیانه، نشسته پارس می کنند! او این را مطمئن است که مجلس نیز به دستور خامنه ای برجام را تصویب خواهد کرد. بنا بر این، ظریف به خوبی راه اسب تراوای امریکایی به درون دژ خامنه ای و دلواپسان را هموار می کند. هر چند اژه ای که ظاهرا مقام قضایی است اما از تند رو های دلواپس است، در اظهار نظری صد در صد سیاسی ، اقدامات ظریف در برقراری رابطه با امریکا،را نوعی جاسوسی قلمداد کرد که نشان از وحشت اقتدارگراها از ادامه ی روند امریکایی ستیزی در ایران است. شکستن حرمت دشمنی با امریکا ، در ایران، از سوی دولت،به معنای این است که دلیلی برای اقتدار خامنه ای و دلواپسان باقی نمی ماند تا همچنان، یکه تاز صحنه ی حکم رانی باشند. این چالش جدی دوجناح حاکم در ایران است. سیاستی که ظریف کارگردانی ان را در دست دارد و رفسنجانی به شدت از ان پشتیبانی می کند.همین امر موجب شده تا در جبهه ی دلواپسان هرج و مرج حاکم شود و پرخاشگری را مرهمی بر زخم های خود بدانند.
حشمت اله طبرزدی دبیرکل جبهه دموکراتیک ایران