روز جمعه، اسماعیل مغربی نژاد، نوکیش مسیحی ۶۴ ساله توسط نیروهای امنیتی در شیراز بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ماده ۱۸، روز جمعه ۵ بهمن‌ماه ۱۳۹۷، اسماعیل مغربی نژاد، نوکیش مسیحی اهل شیراز توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است.
بر اساس این گزارش ماموران امنیتی پس از بازداشت اسماعیل مغربی‌نژاد او را با خود به محل زندگی‌اش برده و پس از تفتیش خانه، وسایل شخصی او مانند لپ‌تاپ، تلفن همراه، کتاب‌های مسیحی و نوشته‌های روزانه او را ضبط کرده و با خود بردند.
ماموران امنیتی مدعی شدند که حکم جلب به همراه دارند ولی درخواست اسماعیل مغربی‌نژاد برای مشاهده آن را رد کردند. پس از بازداشت او خانواده این شهروند تلاش کردند با مراجعه به نهادهای قضایی از محل بازداشتگاه و سرنوشت او اطلاعی به دست آورند؛ اما مقامات قضایی به خانواده او گفتند که اسماعیل مغربی‌نژاد در هیچ یک از بازداشتگاه‌های آنها به سر نمی‌برد و باید او را به عنوان یک شخص گمشده قلمداد کنند.
چندی بعد اسماعیل مغربی‌نژاد با خانواده خود تماس گرفت و اعلام کرد که از محل نگهداری و همچنین اتهام خود بی‌خبر است.
در این گزارش آمده که این شهروند مسیحی ۶۴ سال دارد و به دلیل باور خود بارها از سوی نهادهای امنیتی حکومت ایران تحت فشار قرار گرفته بود. منابع آگاه نزدیک به اسماعیل مغربی‌نژاد در گفتگوی با سازمان ماده ۱۸ گزارش دادند که حدود ۱۰ سال پس از گرویدن او به دین مسیحیت، “سوء قصدی به جان او صورت گرفت که نافرجام ماند و او نجات یافت”.
لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.
برخورد با نوکیشان مسیحی در ایران در حالی صورت می گیرد که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
اصل بیست و ششم قانون اساسی به صراحت بر آزادی فعالیت اقلیت‌های دینی تاکید شده و در این اصل آمده است: “احزاب، جمعیتها، انجمن‌های سیاسی و صنفی و انجمن‌های اسلامی یا اقلیت‌های دینی شناخته‌شده آزادند، مشروط به این که اصول استقلال، آزادی، وحدت ملی، موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی را نقض نکنند. هیچ‌کس را نمی‌توان از شرکت در آنها منع کرد یا به شرکت در یکی از آنها مجبور ساخت.
